علي‌اكبر (عليه‌السلام)، فرزند ارشد امام حسين (عليه‌السلام) و از چهره‌هاي شاخص قيام عاشورا است. چند سالي از زندگاني جدّ بزرگوار خويش، امام علي (عليه‌السلام)، را درك كرده و اخباري نيز نقل نموده است. مادرش ليلا، دختر ميمونه بينت ابي‌سفيان حرب است و هيچ دليل قابل قبولي بر حضورش در ماجراي
معاويه بن ابى سفيان در طول دوران حكومتش جامعه اسلامى را از هويت خود دور مى ساخت در چنين موقعيتى امام حسين(ع) با احساس مسؤوليت سنگين، وظيفه هدايت جامعه را بر عهده گرفت. از نظر سياسى شرايط براى آن حضرت در ابتداى امامتش بسيار ناگوار بود. مرگ معاويه در سال
پژوهش حاضر به مطالعه، بررسي و جريان‌شناسي تاريخي يكي از مهم‌ترين و مشهورترين قرائت‌ها و برداشت‌ها از واقعه عاشورا، يعني قرائت حماسي ـ اسطوره‌اي از عصر صفويه تا مشروطه (با تأكيد بر مقاتل) مي‌پردازد. بر اين اساس، پس از بيان چيستي دو واژه حماسه و اسطوره و رابطه و
بهاءالدين، محمد بن حسين بن عبدالصمد، العاملي، فقيه، محدث، مفسر، رياضيدان، حكيم، متكلم، اديب و عارف برجسته، در 17 محرم سال 953 قمری در بعلبك لبنان متولد شد[1]. او كه نسبش به حارث همداني از ياران خاص علي(ع) مي رسد[2]. در سال 965 قمری با آن كه 12سال بيشتر نداشت
شيخ ابوجعفر محمد بن حسن بن علي بن حسن معروف به شيخ الطائفه و مشهور به شيخ طوسي (ره) در رمضان سال 385 قمری در طوس متولد شد[1]. از دوران جواني او اطلاع زيادي در دست نيست اما به مجرد ورود به بغداد درسال 408 قمری در درس شيخ مفيد
ایران-قم-میدان جهاد-مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)- ساختمان نبیین-مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی
کلیه حقوق سایت متعلق است به جامعه المصطفی العالمیه
طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه