حضرت فاطمه زهرا (س)

مقدمه «حدیث»، در اصطلاح، به معنای قول، فعل و تقریر معصوم است. از آن جا که حضرت زهرا علیهاالسلام با استناد به آیه تطهیر(1) و حدیثی که ام سلمه، همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم، نقل کرده (2) یکی از معصومان اهل بیت رسول اکرم است، گفتار

ماجراي فدك و محروم شدن اهل بيت (عليهم السلام) از آن، از ابعاد مختلفي قابل بررسي است. از جمله اين ابعاد، حديث «نحن معاشر الانبيا لانورث» مي باشد كه براي توجيه شرعي اقدام كنندگان به مصادره فدك و توسط آنان، مطرح گرديده است؛ اما اين حديث از نظر سند چه

(آنچه در ادامه می آید نوشتاری است پاسخ گونه به پرسش از «فدک» که پیش از این در نشریه پرسمان انتشار یافته و اکنون به مناسبت ایام فاطمیه بازنشر می شود.). پرسش شما را در دو بخش پاسخ می گوییم: فدک چیست؟

کتاب «نهج الحیاة، یا فرهنگ سخنان فاطمه(س)» در سال 1372 توسط جناب حجةالاسلام محمّد دشتى و جمعى از پژوهشگران مؤسسه تحقیقاتى امیرالمؤمنین(ع) و با حمایت اقتصادى بنیاد فرهنگى امام رضا(ع)، پس از شش سال تلاش به چاپ رسید و در زمان کوتاهى، چند نوبت تجدید چاپ شد.

درآمد سپاس و ستايش فزون از تصوّرات انديشه بشرى به درگاه آفريننده‏ اى باد كه با سوگند به قلم و تراوشات نوك آن، بر انديشه آفريده خود ارج نهاد و به آن بها داد و با قلم، او را به سوى دانايى و دانش كه انگيزه اصلى از برانگيختن پيامبران

تعالیم هدایت بخش قرآن که چون شمعی فروزان فراروی انسانهاست، از صدر اسلام تا کنون مورد توجه محققان علوم قرآنی قرار گرفته است. آنان حاصل پژوهشها و تدبرهای خود را پیرامون این کتاب آسمانی در قالب کتابها و دایرةالمعارفها به جهان علم عرضه نموده اند. از جمله آنها دایرةالمعارف قرآن

سیره اجتماعى فاطمه(علیهاالسلام) را بر اساس تعامل بین شبکه ارتباطات اجتماعى آن حضرت و مؤلفه هاى مؤثر بر منزلت ایشان، مى توان به دست آورد. منزلت ایشان از سه خاستگاه متاثر بود: نخست برخوردارى از سرشتى پاک، دیگرى وابستگى به خانواده اى پاک و برگزیده و سوم شهروندى جامعه اسلامى.

يكي از بزرگترين مصائب بزرگ جهان اسلام، حوادثي است كه خيلي زود و بلافاصله پس از رحلت پيامبر (ص)، دچار امت اسلام شد؛ اين مصائب عبارتند از غصب به ناحق خلافت از علي (ع) و تعرض و بي‌حرمتي نسبت به اهل بيت (ع) به خصوص فاطمه (ع) مي باشد.

حق ولايت و خلافت و امامت هرگز سازش پذير نيست و تنها يادگار پيامبر(ص) که در امر خلافت به حقيقت، الگوي مردان و زنان است، در اين راه هيچ گونه مسامحه اي روا نداشت و از بذل مال و جان و حتي فرزند خويش دريغ ننمود.