حضرت فاطمه زهرا (س)

چكيده:  بديهي است از نظر سببي ذريه زهرا (سلام الله علیها) فرزندان پيامبر (صلی الله علیه و آله) هستند. اما رواياتي از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در منابع معتبر شيعه و سني وجود دارد كه اثبات كننده نه تنها رابطه سببي، بلكه به صورت ويژه مويد  وجود

حضرت فاطمه(س) به عنوان دخت پيامبر(ص)، همسر اميرالمؤمنين(ع)، مادر ائمه‌ي اطهار و يكي از زنان نمونه‌ي اسلام همواره مورد توجه مسلمانان بوده‌ است. بسيار كوشش شده ‌است تا شخصيت اين بانوي بي‌بديل عالم به‌طور شايسته‌اي معرفي شود، اما بسياري از اين تلاشها به سبب كم توجهي به احاديث اهل بيت(ع)

از آنجا که زندگی کوتاه حضرت فاطمه(علیها السلام) پس از رحلت نبی اکرم(صلی اله علیه و آله) از موارد عمده اختلافات بین شیعه و سنی است، شخصیت و حیات آن بانوی نمونه، کمتر در آینه ادبیات و شعر فارسی منعکس شده است؛ این نکته به ویژه در ادوار آغازین شعر

  بی تردید یکی از آیاتی که در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شده، آیه مباهله است. آیه شریفه در جریان یکی از وقایع مهم تاریخ اسلام که به مباهله معروف است نازل شده است.

  در فرهنگ شیعه، «فدک» نمادی از معنایی بزرگ است که هرگز در محدوده یک قطعه زمین نمی گنجد و همین معنا رمزی است که درگیری را از مخاصمه سطحی و محدود، به مبارزه ای سیاسی تبدیل کرد.

در سال دهم هجرت، بعد از انجام حج(حجه الوداع) توسط پیامبر اکرم(ص) و حدود 120 هزار نفر از مسلمانان، در روز هجدهم ذی حجه، در «غدیر خم» آیه تبلیغ نازل شد که «يَأَيهَُّا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ  وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ