مجتمع آموزش عالی تاریخ سیره و تمدن اسلامی
جستجو
Close this search box.

ابوالعباس احمد بن علي بن عبدالقادر بعلبكي مصري ملقب به تقي‌الدين و مشهور به مِقريزي از نامورترین مورخان تاریخ مصر در سده های هشتم و نهم هجری قمری است،وی منسوب به محله مقارزه در بعلبک لبنان بودهو جدّ اعلای او ابراهیم از محدّثان بزرگ آن دیار به شمار می‌آمده است و به سبب شهرت وی فرزندانش نیز به آن مکان منسوب شده اند.[1] او در سال 766 قمری در قاهره مصر بهدنیا آمد و تحت تربیت جدّ مادریش، معروف به ابن صائغ حنفی، قرار گرفت و حافظ قرآن گردید[2].

دوران حیات مقریزی معاصر با سال های پایانی دولت ممالیک بحری (648 ـ 792 هجری قمری) و آغاز حاکمیت ممالیک برجی و چرکسی(782-922 هـجری قمری) است که بر مصر و شام حکومت می کردند[3]وی در این دوران برای فرا گرفتن علوم و دانش های زمان خویش، به سرزمین‌هایی چون مکّه و دمشق سفر نمود و نزد استادان فراوانی، شاگردی نمود[4]. برخی شمار استادان و شیوخ او را تا 600 تن دانسته‌اند، چنانچه ازعبدالرحمن بن خلدون به عنوان یکی از بارزترین استادان وی یاد شده است[5].با این که از مقریزی به عنوان تاریخ نگار مصر یاد می شود و به حق باید گفت وی یکی از تاریخ‌نگاران منصف اهل سنّت است که در آغاز حنفي مذهب بود و در آخر عمر به شافعي گراييد[6]؛ اما آثار وی محدود به تاریخ مصر نیست بلکه در علوم و فنون گوناگون نیز از خود اثر به یادگار گذاشته استتا جایی كه آثار وی به دويست مجلد مي‏رسد[7]. تاريخ مصر، مشاهير مصر، دُرَرُالعُقودُ الفريده و المواعظ از آن جمله‏اند. وی پس از گذراندن عمر خویش در کسب و نشر دانش و علوم اسلامی و تألیف کتاب های فراوان و بر عهده داشتن عنوان‌های دینی و دولتی هم چون: قاضی، محتسب، مدرّس و امامت جماعت مسجد جامع حاکم[8] در شانزدهم رمضان سال845 هجری در سن 80 سالگي در قاهره درگذشت.[9]

 


محمد بن عبد الرحمن السخاوی ، الضوء اللامع لأهل القرن التاسع، بیروت، دار الجیل، الطبعه الاولی،1992م، ج 1،الجزء الثانی؛ ص .21.[1]

.همان.[2]

[3].کلیفورد ادموند باسورت، سلسله های اسلامی، ترجمه فریدون بدره ای، تهران ،بنیاد فرهنگ ایران،1349ش، ص 105[3]

. محمد بن علی الشوکانی ، البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع، بیروت، دارالمعرفة، الطبعة الاولی، 1348 ق، ج 1، ص 80.[4]

.،تقی الدین احمد بن علی مقریزی ، درر العقود الفریدة فی تراجم الاعیان المفیدة، تحقیق محمد کمال الدین،بیروت،عالم الکتب 1992م،ج1،ص34.[5]

.. الضوء اللامع لأهل القرن التاسع ، ج 1، الجزءالثانی، ص 22[6]

.. درر العقود الفریدة فی تراجم الاعیان المفیدة، ج1، ص34 [7]

. .الضوء اللامع لأهل القرن التاسع،ج1، الجزءالثانی، ص 22[8]

.. البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع، ص81[9]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *