با کنکاش در منابع تراجم نگاري و کتاب شناسي قرن هاي سوم چهارم هجري ،در مي يابيم که کتاب «الفتوح »و نويسنده ي آن در جايگاه مناسبي قرار ندارند و پيرو آن ،زندگي نامه ابن اعثم کوفي ؛مشخصات واقعي ،مذهب ،آثار و ساير ابعاد زندگي وي ،به طور دقيق شناسايي
چکيده: در اين نوشتار به نقش حادثه ي عاشورا در القاي پيامها پرداخته شده و پيامدهاي آن نيز مورد بررسي قرار گرفته است. در بخش پيامها، چندين پيام سترگ تاريخي ارزيابي و تبيين گرديده است؛ همچون شهامت حسيني، ايثار حسيني، صبر حسين بن علي و ياران، اندرزهاي مهم تاريخي، اصلاحاتي
در واقعه کربلا، آب و تشنگى از برجستگى ويژه اى برخوردار است، چنان که تا حدّى ديگر وقايع، تحت تأثير آن قرار گرفته اند و بخش قابل توجهى از گفتوگوى بين دو سپاه بر سر آب بوده; به طورى که مظلوميت امام حسين(عليه السلام) و سنگدلى دشمن از همين امر
حوادث تاريخي مهم و تأثيرگذار به همان اندازه كه خود بزرگ و پر اهميت‌اند، در غربال‌گري شخصيت‌ها و چهره‌هاي متنفذ جامعه نيز مؤثرند. وقتي رويدادي همچون عاشورا اتفاق مي‌افتد، موضع‌گيري افراد، سلبي يا ايجابي، مورد دقت پژوهشگران و حتي عامة مردم قرار مي‌گيرد. بر اين اساس، هميشه اين پرسش براي
چکيده: محمد بن حنفيه از شخصيت هاى علوى است که ابهامات و اشکالاتى در تاريخ زندگى وى به چشم مىخورد . از جمله، علت شرکت نکردن او در قيام کربلا و عدم همراهى او با امام حسين (ع). علما و رجالشناسان شيعه براى روشن ساختن اين ابهام و در مقام
شرح مصائب امام حسين(عليه السلام) يكى از پر تأليف ترين موضوع هاى تاريخى مى باشد، كه در هيچ موضوعِ تاريخى بدان اندازه كارنوشتارى انجام نگرفته است; چرا كه در هيچ موضوعى، آن قدر تقاضا وجود نداشته است. افزون بر انگيزه هاى دينى، زنده بودن واقعه عاشورا در يادها و خاطره
جريان شناسي تاريخي رويكرد و قرائت حماسي ـ اسطوره‌اي از واقعه عاشورا (از صفويه تا مشروطه) پژوهش حاضر به مطالعه، بررسي و جريان‌شناسي تاريخي يكي از مهم‌ترين و مشهورترين قرائت‌ها و برداشت‌ها از واقعه عاشورا، يعني قرائت حماسي ـ اسطوره‌اي از عصر صفويه تا مشروطه (با تأكيد بر مقاتل) مي‌پردازد.
از زمانى که قيام امام حسين(عليه السلام) با آن شرايط و ويژگى هاى خاص اتفاق افتاده است، سؤالاهايى در ميان نخبگان و انديشمندان و حتى مردم عادى مطرح بوده است که، انگيزه اصلى امام(عليه السلام) از اقدام به چنين کارى چه بوده است؟ آيا دعوت کوفيان فلسفه قيام آن حضرت
قيام امام حسين(ع) در تاريخ اسلام و مسلمانان از پديده هاي نقش آفرين و تحوّل زا است. تأثير حادثه مزبور در بسياري از قيام ها و نهضت هاي جهان اسلام انکارناپذير است. اين حادثه نه تنها در پيدايش حوادث سياسي جهان اسلام تأثير جدي داشت, بلکه در ساختن فرهنگ و
چکيده: در اين مقاله سخن از ضرورتها و بايدهاى مطالعاتى قيام امام حسين (ع) است; و اينکه بنا بر کدام بينشها و روشهاى پژوهشى اى بايد قيام امام (ع) را بررسى نمود؟ بر اين اساس، نخست دو ديدگاه الهى (مابعدالطبيعى)، و انسانى – تاريخى از يکديگر تفکيک و ملاحظات مربوط
در حوزه عاشورا پژوهي، پرسش هاي فراواني را پيش رو داريم که برخي از آنها را مي توان پرسش هاي اساسي و کليدي خواند . يکي از آن پرسش هاي کليدي و کار آمد همين است که هر پژوهشگري مي پرسد که: چرا و چگونه، و با چه انگيزه هايي
قيام سالار شهيدان، حسين بن علي (ع) حادثه اي است که از ابعاد گوناگون قابل بحث، تحقيق و پژوهش است، چنان که حجم زيادي از ميراث ارزشمند اسلامي در قالبهاي گوناگون به اين موضوع اختصاص دارد. يکي از محورهايي که در باره اين حماسه بي نظير تاريخ بشري قابل توجه
ایران-قم-میدان جهاد-مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)- ساختمان نبیین-مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی
کلیه حقوق سایت متعلق است به جامعه المصطفی العالمیه
طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه