مقالات

احزاب سیاسی دهه 20، شکل نو و جدید احزاب تاریخ معاصر است.از سال های قبل از مشروطه، سه گرایش سیاسی اسلامی،کمونیستی و ملی گرایی شکل گرفت که شکل گیری گرایش التقاطی یا ترکیبی را باید به آن افزود.

کشورهای مسلمان در دهه 20 شمسی یا دهه 30 میلادی،حوادث مهمی را پشت سر گذاراندند.در این دهه که اندکی بیش از جنگ جهانی اول را سپری می کرد ملل اسلامی از یک سو با بحران های داخلی متعدد و از طرف دیگر، با استعمار جدید مواجه شد.

  پافشارى مصدق در كسب اختيارات ويژه و نیز، آزاد گذاشتن حزب ماركسيستى توده و به‏كارگيرى سياست‏مداران بدنام… از سوى مصدق و دولتش، از دلايل اصلى جدايى نيروهاى مذهبى از دولت مصدق و در تگنا قرار گرفتن مردم به دليل بحران اقتصادى، بلوكه شدن طلاهاى ايران از سوى شوروى سابق،

سال های 1339 تا 1341 از آن جهت پر اهمیت است که وابستگی رژیم به آمریکا را آشکار می سازد و آمریکا را به صورت قاطع جایگزین انگلیس در ایران نمود. تأثیر خرج های هنگفت نظامی به همراه برداشت بد محصول در سال های 1338 تا 1339 رژیم را به

امام خمينى(ره) اولين مكتوب سياسى خود(كشف اسرار) را در 1322 منتشر ساخت، و يك سال بعد، نخستين بيانيه سياسى‏اش را انتشار داد،اما بیش از این، وارد عمل سياسى نشد،به آن علت كه اعتقاد داشت هر حركت سياسى بايد از طريق مرجعيت عامه صورت گيرد،اگر چه در دوره مرجعيت آيت‏ الله

محمدرضا شاه، سیاست ها و استراتژی های فرهنگی –اجتماعی پدرش را با شدت بیشتری ادامه داد که اغلب، مغایر با اصول و اعتقادات دینی مردم بود و البته تابعی از دو متغییر باستان گرایی به تأسی از ارزش های ایران باستان و غرب زدگی به پیروی از فرهنگ غرب در

پژوهشگران،اغلب به دلایل سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در ظهور انقلاب اسلامی پرداخته اند و علل نظامی و امنیتی آن را کمتر مورد توجه داده اند در حالی که نباید و نمی توان به ماهیت و عملکرد نظامی پدر(رضاشاه) و پسر(محمدرضا) در دو بعد داخلی و خارجی بی توجه ماند.این موضوع،

جریان فکری سیاسی ناسیونالیستی یا ملی گرایی به صورت فعال از مشروطه ظهور کرد.این جریان که باید بر ارزش های باستانی و عناصر ملی گرایی چون نژاد،خون،وطن و …تأکید می کرد،عملا آموزه های مدرنیته غربی مانند سکولاریسم(جدایی دین از سیاست)لیبرالیسم(آزادی خواهی) و ساینتیسم(علم گرایی)را برگزید که طیفی از ناسیونالیست های