بی تردید یکی از آیاتی که در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شده، آیه مباهله است. آیه شریفه در جریان یکی از وقایع مهم تاریخ اسلام که به مباهله معروف است نازل شده است.
در فرهنگ شیعه، «فدک» نمادی از معنایی بزرگ است که هرگز در محدوده یک قطعه زمین نمی گنجد و همین معنا رمزی است که درگیری را از مخاصمه سطحی و محدود، به مبارزه ای سیاسی تبدیل کرد.
حضرت زهرا علیهاالسلام در این دنیا عمر زیادی نکرد و قسمت عمده زندگانیش همراه وجود مقدس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام علی علیه السلام بود. طبیعی است با وجود آن دو بزرگوار ـ خصوصا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ـ جایی برای درخشش شخصیت
حضرت فاطمه(ع) بانویی است که افتخار خاندان وحی بوده، چون خورشیدی بر تارک اسلام عزیز می درخشد و فضائل او هم طراز فضائل بی نهایت پیامبر اکرم(ص) و خاندان عصمت و طهارت(ع) بوده است. به طوری که عایشه، در موردش می گوید: «کسی را ندیدم که شباهت، زیّ، وقار و
در سال دهم هجرت، بعد از انجام حج(حجه الوداع) توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و حدود 120 هزار نفر از مسلمانان، در روز هجدهم ذی حجه، در «غدیر خم» آیه تبلیغ نازل شد که «يَأَيهَُّا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا
چکیده آیه مباهله بر صداقت و عصمت گفتاری و رفتاری اصحاب کساء علیهم السلام دلالت دارد. به اعتراف دانشمندان فریقین، روایات متواتری وجود دارند که پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله به جای «انفسنا»، حضرت علی علیه السلام را و به جای «نسائنا»، حضرت فاطمه علیهاالسلام را و
در این مقاله، سعی شده است با مطالعه شیوه ها و رفتارهای سیاسی حضرت فاطمه (س) بینش سیاسی ایشان مورد بررسی و تبیین قرار گیرد. خطبه های حضرت (س) با توجه به مضامین و زمینه های تحقق آن و دیگر رفتارهای سیاسی ایشان در مواجهه با حکومت غاصب، که
فاطمه (علیها السلام) و علی (علیه السلام) دو یار همراه و دو ستاره آسمانی اند که برای نشان دادن راه آسمان چند روزی به زمین آمدند و سپس به آسمان بازگشتند. آن دو یار مهربان، نامهربانی‌ها و بی‌مهری های بی‌حسابی از خاکیان دیدند و بزرگوارانه از کنار مزاحمت‌های شب‌پره های
در یک نگاه فاطمه علیها السلام یگانه گوهر پیامبر صلّی اللّه علیه و اله است که در شأن و موقعیتش آیاتی نازل شد و وجود مطهر و مقدسش مورد توجه قرار گرفت. او حلقۀ اتصال نبوت و امامت، نگین درخشان خاندان پیامبر، صاحب امتیازات و فضایل خاص و مورد
خانواده، هسته اوليه شكل‌گيري جامعه مي باشد و موفقيت جامعه در گرو ثبات و تحكيم آن است. تحكيم و ثبات خانواده مبتني بر اصول و راهبردهايي است كه سيره خانوادگي معصومين(ع) به‌عنوان الگوهاي برتر، منبع مطمئني براي شناسايي و كشف اين اصول و راهبردها مي باشد و در اين ميان
در اصطلاح فقهي سنت عبارت است از: قول، فعل و تقرير پيامبر اكرم (ص)كه در ضمنْمصدر تشريع احكام در كليه مذاهب اسلامي محسوب ميشود. اين اصطلاح از آن هنگام شكل گرفت كهپيامبر (ص)به مسلمانان امر فرمود از سنت او پيروي كنند. بدين ترتيب كلمه سنت آنگاه كه بهتنهايي و بدون
سرمایه محبت زهراست دین من من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم گر مهر و ماه را به دو دستم دهد قضا یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم
ایران-قم-میدان جهاد-مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)- ساختمان نبیین-مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی
کلیه حقوق سایت متعلق است به جامعه المصطفی العالمیه
طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه