مقالات

گزارشی از پایان نامه کارشناسی ارشد آقای ابوالفضل ابراهیمی  دانش پژوه رشته تاریخ تمدن مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره) نویسنده در این نوشته شبهات مربوط به غدیر را به دو دسته درون متنی و برون متنی تقسیم می کند و به بررسی و رد آن ها می پردازد. آن

این مقاله، در کنگره بین المللی غدیر و انسجام اسلامی که در سال 86 در مازندران برگزار گردید به عنوان مقاله برتر شناخته شد و در مجموعه مقالات این کنگره به چاپ رسید. ماجرای غدیر خم که محتوای آن نصب امام علی (ع) به جانشینی پیامبر (ص) از سوی خداوند

كليد واژه‌ها: علويان‌، عباسيان‌، روابط علوى ـ عباسى‌، دعوت عباسى‌،الرضا، ولايت‌عهدى‌. در اين مختصر بر آنيم تا روابط دو جانبه ابوطالب و عباس و فرزندان آنان ـ علويان وعباسيان ـ را از عبدالمطلب (متولد حدود 497 ميلادى‌) تا ولى‌عهدى امام رضا‌(عليه السلام)،بررسى كنيم‌. اين بررسى را پس از مقدمه‌اى كوتاه

با توجه به اینکه نقش شیعه امامیه در تطور اندیشه های اسلامی و شیعی از برجستگی فوق العاده ای برخوردار است لذا بررسی معنا و مفهوم امامیه و دانشمندان و اندیشمندان آنان در این دوره چند ساله و نحوه ارتباط و اتصال آنان به گذشته و آینده از مباحث مهمی

 اشاره: نوشتار پيش رو شامل مدخل امام جواد عليه السلام نوشته ويلفرد مادلونگ و نقد آن مقاله نوشته سيد محمد حسين مير عبد اللّهى است. لازم به ذكر است اگر چه بعضي نقدها بر نوشته مادلونگ متوجه مي شود اما به نظر، نقد آقاي ميرعبداللهي نيز خود داراي اشكالات فراواني

1-مناظراتبا توجه به بحران هایی که برای حقانیت ائمه خصوصا بحرانی که برای امامت امام جواد علیه‌السلام به وجود آمد یکی از راه هایی که امام می‌توانست با بهترین روش حقیقت امامت خود را به منکرین نشان بدهد مناظرات علمیی بود که ایشان انجام می داد. هر چند  با توجه

مقالاتي كه بطور مستقيم درباره امام جواد عليه السلام منتشر شده‌اند بسيار محدودند. با جستجويي در پايگاه مجلات نورمگز به تعداد حدود بيست و دو مقاله برمي‌خوريم. از ميان اين مقالات تنها چند مقاله انگشت شمار وجود دارد كه از كيفيت متوسط پژوهشي برخوردار هستند. شبكه اطلاع رساني امام جواد

رساله فتحیه (در بیان نکته تقدم حمد بر تهلیل در خطبه حضرت جواد(ع) نوشته ميرزا ابوالقاسم گيلاني قمي) آشنایی با مؤلف:فقیه اهل بیت عصمت و طهارت، میرزا ابوالقاسم گیلانی قمی، معروف به میرزای قمی (1150 – 1232ق)، از شاگردان آقا باقر بهبهانی و سید حسین خوانساری (جد صاحب روضات الجنات) و

قم پایگاه تشیع در ایران محسوب مي شده است[1]. علی رغم تحلیل‌های دیگری که نشان دهنده این است که آوه به همراه قم اولین شهر شیعی محسوب مي شود[2] اما بدون شک مي توان گفت که در اواخر قرن اول هجری در حالی که هنوز منطقه عراق عجم یا ایران

در یک نگاه کلی باید گفت که كتاب هاي سيره نگاري متقدم كمتر به طور مستقل در مورد هر امام به نگارش در مي آمدند. امام جواد (ع) نيز از اين امر مستثنا نبود. نوشتار پيش رو به بيان بخشي از منابع عمدتا غير مستقل مربوط به سيره امام جواد

به تازگي ابهاماتي در باره يونس بن عبدالرحمن به وجود آمده كه روشن تر شدن آن در شناخت اصحاب قمي و جو كلامي آن زمان در ميان شيعيان كمك زيادي مي كند.امروزه کمتر می‌توان ترديد كرد كه یونس بن عبدالرحمن اصلا دوران امام جواد علیه‌السلام را درک نکرده و مدتي

شهر کوفه در تاریخ خونبار شیعه جایگاهی ویژه دارد و مردم آن سامان با همه نکوهش هایی که شده اند بیش از تمام مناطق شیعه نشین به نهضت های علویان پیوسته اند. آنان تا نیمه اول قرن سوم هجری به مثابه هسته قیام و تکیه گاه جنبشهای علویان نقشی مهم