امروزه در بسیاری از مناطق شیعه نشین، بپا خاستن و دست بر سر نهادن در برابر شنیدن نام امام قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در شمار آداب و رسوم عصر غیبت شمرده می شود و گاه از آن به عنوان سنتی شرعی و رایج در سیره شیعیان یاد می گردد. سیره ای که گفته می شود پیوستگی خود را تا عصر معصومان (علیهم السلام) حفظ کرده است و ریشه در فرمان و سبک زندگی امامان معصوم (علیهم السلام) دارد.
این مطالعه با بررسی اسناد مربوط به این عملکرد در سبک زندگی اهل بیت (علیهم السلام) واکاوی واژه های کاربردار در آن ها، پیشینه چنین عملکردی در میان مسلمانان، سیر تاریخی این عملکرد و تنوع آرای اندیشمندان اسلامی، با روشی توصیفی تحیلی به خاستگاه، چرایی و چگونگی این مرسوم در میان شیعیان پرداخته شده است.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
