حق ولايت و خلافت و امامت هرگز سازش پذير نيست و تنها يادگار پيامبر(ص) که در امر خلافت به حقيقت، الگوي مردان و زنان است، در اين راه هيچ گونه مسامحه اي روا نداشت و از بذل مال و جان و حتي فرزند خويش دريغ ننمود.
آن حضرت با باور به اينکه ولايت بنيان اسلام است و ترک آن به منزله بازگشت به کفر و ارتداد، سياستي روشن و صريح و بي ابهام را در پيش گرفت و اين همان موضوعي است که در توقيع شريف امام غايب(عج) به ابوعمر عامري بيان مي شود: «و في ابنه رسول اله اسوه حسنه: و دختر رسول خدا براي من الگويي نيکوست» و براي روشن کردن حقيقت از استدلال عقلي و برانگيختن عواطف اصيل انساني بهره جست. از جمله عملکردهاي حضرت زهرا(س) در دفاع از ولايت که ادامه و استمرار خط نبوت است، مي توان به موارد زير اشاره نمود:
يادآوري و تذکر، عدم بيعت با خليفه، مقاومت در مقابل بيعت اجباري و استغاثه، يادآوري غديرخم، تهديد به نفرين، گريستن هاي پياپي حضرت زهرا(س)، مطالبه فدک، بازگويي حقايق نزد زناني که به قصد عيادت مي آمدند، اعتصاب سخن و اعلام نارضايتي از غاصبان خلافت، وصيت نامه سياسي.
بارزترين بخش مبارزه در خطبه فدک متبلور است، از آن جهت که اين سرزمين پشتوانه اقتصادي مهمي براي حضرت علي (ع) به شمار مي رفت و از سوي ديگر غصب اين منطقه که متعلق به حضرت زهرا (س) بود، عملي غيرشرعي و مخالف اصول قرآني است و همين نمونه اي عيني از عدم شايستگي خليفه غاصب براي جانشيني پيامبر است.
كليد واژه: قرآن، حضرت فاطمه، سيره عملي، ولايت، بيعت، غديرخم، فدک
دانلود متن کامل مقاله(فرمت پی دی اف، 522 کیلوبایت)
منبع: منهاج، بهار و تابستان 1390، 7(12).
{jcomments on}
