مرد عربي به مسجد پيامبر ـ صلّي الله علي و آله ـ وارد شد و با عجله تمام دو ركعت نماز خواند. در هيچ ركني شرايط را رعايت نكرد. تلفظ صحيح كلمات را مراعات ننمود و به طمأنينه و آرامش در نماز توجه نكرد.
امام زين العابدين ـ عليه السّلام ـ او را مشاهده مي‌كرد.
مرد عرب بعد از نماز دست به دعا برداشت و گفت:
خدايا بالاترين درجات بهشت را نصيب من گردان و يك قصر زرين و چهار حوريه هم به من بده.
امام ـ عليه السّلام ـ فرمود: اي عرب! مهر كمي آوردي و ازدواج بزرگي را خواستاري!
علی صفی، لطائف الطوائف، ص 41.
