گویند روباهی خروسی را ربود.
خروس در دهان روباه گفت: حال که از خوردن من چشم نپوشی نام نبی یا ولی ای را بر زبان ران تا مگر به حرمت آن، سختی جان کندن بر من آسان آید.
و قصد خروس آن بود که روباه دهان به گفتن کلمه ای بگشاید و او بگریزد.
روباه دندان ها را بر هم فشرده نام جرجیس برد.
امثال و حکم دهخدا، ج4، ص 1765.
