طمع کاری روستایی ای را بر خری سوار دید و گفت: مرا نیز بر خر خود بنشان!
چون نشست، گفت: خر تو چه زرنگ و شاد است!
چون اندکی رفتند، گفت: خرمان چه زرنگ و شاد است!
روستایی گفت:
فرود آی! پیش از آن که بگویی: خرم چه زرنگ و شاد است! و من آزمندتر از تو ندیدم.
شیخ بهایی، کشکول، ص257
