ميرزا محمد فرخي يزدي در سال 1267 شمسی در يزد به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات متداول در جواني فضل و سوادي پيدا کرد. استعداد شاعري فرخي از همان پشت نيمکت مدرسه آغاز گرديد. 15 ساله بود که به علت سرودن اشعاري انتقادي از مدرسه اخراج شد و چندي به کارگري پرداخت تا اين که در اوان مشروطه به گروه آزادي خواهان پيوست. فرخي در نوروز 1289 شمسی در شعري خطاب به حاکم يزد او را مورد انتقاد قرار داد و در پي آن به دستور حکمران لبان وي را با نخ و سوزن دوختند و به زندانش افکندند.
يکي دو ماه بعد به تهران گريخت و به صف مبارزان ملي پيوست. وي در سال 1300 شمسی روزنامه طوفان را منتشر ساخت و نسبت به اوضاع با انتقاد برخورد مي کرد. در اين روزنامه رباعي هايي که او هر روز درباره مسائل جاري کشور در چهار بيت مي سرود، فوق العاده مورد توجه قرار گرفت و روزنامه اش بين توده مردم طرفداران زيادي يافت به طوري که مقام اجتماعي فرخي به عنوان يک شاعر ملي و روشنفکر شهرت يافت. وي در دوره هفتم از طرف مردم يزد به وکالت مجلس شوراي ملي انتخاب شد و مبارزاتش را ادامه داد ولي بعدها به دليل فقدان امنيت جاني به مسکو و از انجا به آلمان گريخت. فرخي بعدها به ايران بازگشت ولي به زودي دستگير و زنداني شد و در 25 مهر 1318 شمسی در 51 سالگي به قتل رسيد. وي روزنامه نگار و شاعري توانا ملي و سياسي بود که خود را عاشق آزادي مي ناميد و در تمام اشعار خود از اين عشق مقدس دفاع و حمايت مي کرد.
