يكي از انحرافات تاريخي در السنۀ واعظين و مادحين اهل بيت(ع) اين است كه امام حسين(ع) در راستاي احياي سنن الهي، به جز جنگ و قيام عليه يزيد، به استراتژي ديگري قائل نبوده است. براي بررسي اين انحراف با محمد الله اكبري، مدير پژوهشكده تاريخ و سيره اهل بيت(ع) گفت
یکی از نکات قابل تأمل در قیام امام حسین ـ علیه‌السلام ـ دلایل تغییر ذهنیت و محاسبهٔ مردم نسبت به اهداف پیامبر اسلام ـ صلوات الله علیه و آله ـ و ارزش‌های اسلامی تنها نیم‌قرن پس از رحلت پیامبر بود؛ تغییری که سرانجام به حادثهٔ کربلا انجامید. یکی از لایه‌های
در این گزارش کوتاه، خبر چند منبع کهن تاریخی را در باره شهادت امام حسین علیه السلام که پس از همه یاران و جوانان اهل بیت‌اش به شهادت رسید، مرور می کنیم. زمانى که تمامى یاران و اهل بیت امام حسین ـ علیه السلام ـ به شهادت رسیدند، دشمن قصد
یکی از مباحث تاریخ عاشورا که باید بحث و بررسی درباره آن صورت گیرد، حادثه کربلا در قالب آمار و ارقام است. اهمیت این بحث از آن روست که با توجه به بستر تاریخی این واقعه و تغییر شرایط و اوضاعی که بر این حادثه از آغاز تا فرجام آن
روز دوم 1 . امام حسین علیه السلام در روز پنجشنبه دوم محرم الحرام سال 61 هجری به کربلا وارد شد . (1) عالم بزرگوار «سید بن طاووس » نقل کرده است که: امام علیه السلام چون به کربلا رسید، پرسید: نام این سرزمین چیست؟ همینکه نام کربلا را شنید
1. آب رسانی روز هفتم محرم، سه روز پیش از شهادت امام، عبیداللّه به عمر سعد نگاشت: «…به هوش باش! وقتی نامه ام به دستت رسید، به حسین(علیه السلام) سخت بگیر و اجازه نده از آب فرات حتی قطره ای بنوشد و با آنان همان کاری را بکن که آنان
در باره‌ی به میدان آمدن و رزم و شهادت نوجوان خوب‌روی بنی هاشم، یعنی قاسم بن حسن(ع)، راویان نکته‌ها دارند! گویی موقعیت و رفتار این پسر توجه ناظران را بسیار به خود جلب کرده بود. او یازده سال پیش از این، آن زمان که پدرش به زهر دشمن جفاکار به
چکيده: در اين نوشتار به نقش حادثه ي عاشورا در القاي پيام ها پرداخته شده و پيامدهاي آن نيز مورد بررسي قرار گرفته است. در بخش پيام ها، چندين پيام سترگ تاريخي ارزيابي و تبيين گرديده است؛ همچون شهامت حسيني، ايثار حسيني، صبر حسين بن علي و ياران، اندرزهاي مهم
در واقعه کربلا، آب و تشنگى از برجستگى ويژه اى برخوردار است، چنان که تا حدّى ديگر وقايع، تحت تأثير آن قرار گرفته اند و بخش قابل توجهى از گفتوگوى بين دو سپاه بر سر آب بوده; به طورى که مظلوميت امام حسين(عليه السلام) و سنگدلى دشمن از همين امر
حوادث تاريخي مهم و تأثيرگذار به همان اندازه كه خود بزرگ و پر اهميت‌اند، در غربال‌گري شخصيت‌ها و چهره‌هاي متنفذ جامعه نيز مؤثرند. وقتي رويدادي همچون عاشورا اتفاق مي‌افتد، موضع‌گيري افراد، سلبي يا ايجابي، مورد دقت پژوهشگران و حتي عامة مردم قرار مي‌گيرد. بر اين اساس، هميشه اين پرسش
چکيده: محمد بن حنفيه از شخصيت هاى علوى است که ابهامات و اشکالاتى در تاريخ زندگى وى به چشم مىخورد . از جمله، علت شرکت نکردن او در قيام کربلا و عدم همراهى او با امام حسين (ع). علما و رجالشناسان شيعه براى روشن ساختن اين ابهام و در مقام
شرح مصائب امام حسين(عليه السلام) يكى از پر تأليف ترين موضوع هاى تاريخى مى باشد، كه در هيچ موضوعِ تاريخى بدان اندازه كارنوشتارى انجام نگرفته است; چرا كه در هيچ موضوعى، آن قدر تقاضا وجود نداشته است. افزون بر انگيزه هاى دينى، زنده بودن واقعه عاشورا در يادها و خاطره
ایران-قم-میدان جهاد-مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)- ساختمان نبیین-مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی
کلیه حقوق سایت متعلق است به جامعه المصطفی العالمیه
طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه