حضرت امام جواد (ع)

 اشاره: نوشتار پيش رو شامل مدخل امام جواد عليه السلام نوشته ويلفرد مادلونگ و نقد آن مقاله نوشته سيد محمد حسين مير عبد اللّهى است. لازم به ذكر است اگر چه بعضي نقدها بر نوشته مادلونگ متوجه مي شود اما به نظر، نقد آقاي ميرعبداللهي نيز خود داراي اشكالات فراواني

1-مناظراتبا توجه به بحران هایی که برای حقانیت ائمه خصوصا بحرانی که برای امامت امام جواد علیه‌السلام به وجود آمد یکی از راه هایی که امام می‌توانست با بهترین روش حقیقت امامت خود را به منکرین نشان بدهد مناظرات علمیی بود که ایشان انجام می داد. هر چند  با توجه

مقالاتي كه بطور مستقيم درباره امام جواد عليه السلام منتشر شده‌اند بسيار محدودند. با جستجويي در پايگاه مجلات نورمگز به تعداد حدود بيست و دو مقاله برمي‌خوريم. از ميان اين مقالات تنها چند مقاله انگشت شمار وجود دارد كه از كيفيت متوسط پژوهشي برخوردار هستند. شبكه اطلاع رساني امام جواد

رساله فتحیه (در بیان نکته تقدم حمد بر تهلیل در خطبه حضرت جواد(ع) نوشته ميرزا ابوالقاسم گيلاني قمي) آشنایی با مؤلف:فقیه اهل بیت عصمت و طهارت، میرزا ابوالقاسم گیلانی قمی، معروف به میرزای قمی (1150 – 1232ق)، از شاگردان آقا باقر بهبهانی و سید حسین خوانساری (جد صاحب روضات الجنات) و

قم پایگاه تشیع در ایران محسوب مي شده است[1]. علی رغم تحلیل‌های دیگری که نشان دهنده این است که آوه به همراه قم اولین شهر شیعی محسوب مي شود[2] اما بدون شک مي توان گفت که در اواخر قرن اول هجری در حالی که هنوز منطقه عراق عجم یا ایران

در یک نگاه کلی باید گفت که كتاب هاي سيره نگاري متقدم كمتر به طور مستقل در مورد هر امام به نگارش در مي آمدند. امام جواد (ع) نيز از اين امر مستثنا نبود. نوشتار پيش رو به بيان بخشي از منابع عمدتا غير مستقل مربوط به سيره امام جواد

به تازگي ابهاماتي در باره يونس بن عبدالرحمن به وجود آمده كه روشن تر شدن آن در شناخت اصحاب قمي و جو كلامي آن زمان در ميان شيعيان كمك زيادي مي كند.امروزه کمتر می‌توان ترديد كرد كه یونس بن عبدالرحمن اصلا دوران امام جواد علیه‌السلام را درک نکرده و مدتي

شهر کوفه در تاریخ خونبار شیعه جایگاهی ویژه دارد و مردم آن سامان با همه نکوهش هایی که شده اند بیش از تمام مناطق شیعه نشین به نهضت های علویان پیوسته اند. آنان تا نیمه اول قرن سوم هجری به مثابه هسته قیام و تکیه گاه جنبشهای علویان نقشی مهم

سرزمین قم که در حاشیه کویر قرار گرفته در مسیر کاروان های تجاری همدان، ری و اصفهان قرار داشت و این منطقه را با خراسان و ماوراء النهر پیوند می داد و از سوی دیگر با شهر های ارّجان و اهواز و نیز شهرهای عراق مرتبط می ساخت.

  امامت امام جواد(ع) از سال 203 هجري پس از شهادت امام رضا(ع) شروع و تا سال 220 هجري كه آن حضرت به شهادت رسيد حدود 17 سال و چند ماه و چند روز به طول انجاميد.دوران امامت امام جواد(ع) از حدود 8سالگي شروع شد. در بين ائمه اطهار(ع) امام

 یکی از مسائلی که در مباحث کلامی مربوط به امامت، جایگاه ویژه‌ای یافت این بود که آیا ممکن است کسی پیش از بلوغ به مقام امامت برسد؟ این مسئله از آن هنگام که امام جواد (ع) در سال 203 به امامت رسیدبه صورت جدّی‌تری در محافل علمی ـ کلامی مطرح