هجرت به حبشه يکي از گام هاي اساسي نهضت اسلامي رسول خدا (ص) در دوران بعثت است، نهضتي که دورانديشي معقولي در آن بود و حضرت براي حفظ مسلمانان از دست فشار آزاردهنده مشرکان و براي جلوگيري از ارتداد برخي از اصحاب آنان را به نقطه اي خارج از جزيره العرب فرستاد. بعد از آن هم به دليل ناامني مدينه، تا سال هفتم هجري اجازه بازگشت رسمي به آنان نداد و تنها در آستانه سال هشتم هجري بود که جعفر بن ابي طالب رهبر اين حرکت، با يارانش به مدينه بازگشتند.
کتاب حاضر تحقيقي مستقل در باره اين مقطع از تاريخ نهضت است که توسط محمد فارس بن الجميل نوشته شده و استاد ارجمند و مترجم توانمند جناب آقاي عليرضا ذکاوتي آن را ترجمه کرده اند.
بخش هاي کتاب عبارتند از:
مهاجرت و علل آن
مهاجرت اول
آمادگي مهاجرت و سفر به سوي حبشه
بازگشت مهاجران به مکه
مهاجرت دوم
موضع گيري قريش نسبت به مهاجرين
موضع گيري نجاشي نسبت به مهاجرين
مضمون روايات
موضع گيري نجاشي نسبت به مهاجران مسلمان و نمايندگان قريش
رابطه پيغمبر (ص) با نجاشي
نجاشي معاصر پيامبر
بازگشت جعفر و يارانش از حبشه
مهاجران بازگشته از حبشه
در ادامه هفده پيوست حاوي توضيحاتي از متون کهن و جداولي براي نام هاي مهاجران ارائه شده است.
بخش انتهايي کتاب (137 – 205) گزارش ديگري از هجرت حبشه به قلم رسول جعفريان است که براي تکميل آن بحث تدوين و در بخش نهايي کتاب قرار داده شده است.
