این کتاب، در شرح حال امام صادق(ع) و تاریخ زندگانی و موضع گیری های آن حضرت در برابر جریان های فکری و مذاهب مختلف و مناظرات ایشان با افراد گوناگون و پیروان ادیان می باشد.
نویسنده، به شیوه توصیفی و تحلیلی و با بهره گیری از منابع تاریخی، به بررسی زندگانی امام(ع) و اندیشه های ایشان پرداخته و آن را در یک مقدمه و سیزده فصل تنظیم کرده است.
مقدمه کتاب، در باره جایگاه رفیع اهل بیت و بررسی دو جریان قومی و سیاسی، یعنی بنی امیه و بنی عباس و دشمنی آنان با اهل بیت است.
فصل نخست کتاب با عنوان «مذاهب و مکاتب» اصول و پایه های فرقه های اسلامی، از جمله مرجئه، معتزله، شیعه، خوارج و غالیان و خارجان از اسلام را، به بحث و بررسی گذاشته است.
فصل دوم، در بحث از امامت و رهبری و فصل سوم، بررسی ابعاد شخصیتی امام صادق(ع) از دیدگاه مورخان و محدثان است. در فصل چهارم، تولد، نام ها، لقب ها، شاگردان، راوبان، فرزندان و شهادت امام(ع) گزارش و تشریح شده است.
فصل پنجم، به بررسی تقیه و فلسفه آن اختصاص یافته و نویسنده اثبات کرده که تقیه برای حفظ دین و در خدمت آن است. گرفتاری و ابتلائات امام صادق و آزار و اذیت ایشان از سوی حاکمان، از مطالب فصل ششم کتاب است که ادامه آن با تحلیلی از مؤلف همراه است.
صحنه هایی از مواجهه امام با منصور عباسی و کارگزارانش در فصل هفتم تشریح شده است. فصل هشتم، به بررسی سفرهای امام به عراق و تأثیر این سفرها در علاقه مندان به ولایت اهل بیت(ع) اختصاص یافته است.
فلسفه نام گذاری شیعه به جعفری، شرح زندگانی علمی امام صادق و حوزه درسی ایشان در حدیث، فقه، اخلاق، تفسیر، کلام، هستی شناسی، خداشناسی و حتی علومی چون طب و شیمی و مناظرات امام با پیروان ادیان دیگر و صاحبان اندیشه، از دیگر فصل های مطرح شده در کتاب است.
شیوه تعامل و معاشرت امام با مردم، حکومت و کارگزاران آن و خصلت های والای انسانی آن حضرت، از قبیل شجاعت، زهد، نرمخویی، بخشش و عبادت، بخش دوازدهم کتاب را تشکیل می دهد، و بالاخره، فصل، پایانی گزیده ای از سخنان امام صادق(ع) در پند و اندرز و موعظه و نصیحت و خطابه، و حکمت است.
کتاب، دارای چند فهرست آیات، اشخاص، اماکن و روز ها، کتاب ها و احادیث می باشد.