حضرت موسی بن جعفر علیه السلام، پیشوای هفتم شیعیان در بیست و پنجم ماه رجب[1] سال 183 در زندان بغداد به دستور هارون الرشید( 170 -193 ق ) به شهادت رسید.
جنگ یرموک در سال پانزدهم هجری قمری، اصلی ترین جنگ منطقه شام و فتح الفتوح آن سرزمین در دوره ی فتوحات اسلامی محسوب می شود.
توّابین، گروهی ازشیعیان کوفه بودندکه درجمادی الاول سال ۶۵[1] ه ق به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی به خونخواهی امام حسین (ع) قیام کردند[2] و در پیکار با امویان به شهادت رسیدند. آنان شیعیانی بودند که در جریان حادثه کربلاء از یاری امام حسین ع باز مانده بودند.
در بیستم جمادی الاول سال 682 هجری قمری، محمد بن علامه حلّی مشهور به فخرالمحققین از علمای برجسته شیعه به دنیا آمد. او تحصیل را نزد پدرش علامه حلّی آغاز کرد و در نوجوانی به درجه اجتهاد رسید. وی همراه پدر به دربار سلطان محمد خدابنده ایلخان مغول رفت و
در ششم ذیحجه سال 317 ق، ابوطاهر، رييس حكومت قرمَطي بحرين در حملهاي بيرحمانه به شهر مكه، پس از اشغال اين شهر مقدس، ضمن غارت اموال حجاج آنان را قتل عام كرده جنازه هایشان را در چاه زمزم و مسجدالحرام بدون غسل و کفن و نماز دفن کرد.[1] وي
محمد بن حسن جهرودی طوسی مشهور به خواجه نصیرالدین طوسی در روز دوشنبه هیجدهم ذی الحجه سال 672 هجری قمری در سن 75 سالگی درگذشت و بنا به وصیتش وی را در کاظمین به خاک سپردند. وی در تاریخ پانزدهم جمادی الاول 598 هجری قمری در طوس متولد شد.
این غزوه در سال سوم هجرت و تنها یک روز بعد از غزوه احد، در مكاني به همين نام اتفاق افتاد. بعد از جریان احد و ضربه سختی که سپاه اسلام از مشرکان مکه متحمل شدند، برخی از سران مشرکان مانند “ابوسفیان” در راه بازگشت به مكه تلاش میکردند تا
در نهم صفر 1318 قمری هفتم برابر با خرداد 1280 شمسی براي نخستين بار امتياز استخراج، بهره‌برداري و لوله‌كشي نفت و قير در سراسر ايران (به جز پنج استان آذربايجان، گيلان، مازندران، گرگان و خراسان) به مدت 60 سال به «ويليام نكس دارسي» واگذار شد.[1]
ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی، معروف به ناصر خسرو، در ۹ ذیقعده ۳۹۴ قمری در روستای قبادیان بلخ در خانوادهٔ ثروتمندی که ظاهراً به امور دولتی و دیوانی اشتغال داشتند چشم به جهان گشود.[1]
آیت الله سید محمدکاظم طباطبائی یزدی، معروف به صاحب عروه،در نوزدهم ذی الحجه سال 1247 ق، در دهی نزدیک یزد به دنیا آمد.[1] دروس مقدماتی را در مدرسه علمیه دو منار یزد گذراند؛ سپس برای فراگیری سطوح بالاتر راهی مشهد شد، و پس از آموختن هیأت و ریاضیات ،
در تاریخ شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) اختلاف هست. اقوال مختلفی در منابع عامه و شیعه آمده است. قول مشهور در منابع عامه زمان شهادت آن حضرت را شش ماه پس از رحلت پدر بزرگوارش، پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله گفته اند. در منابع شیعی هم دو قول هفتاد
اسماعيل ميرزا فرزند دوم شاه تهماسب اول (930 – 984 ق ) از مادر تركمان در شب يك شنبه سيزدهم ماه رمضان سال 985ق[1] در سن چهل و سه سالگي به قتل رسيد. وي در حدود يك سال و هفت ماه و شش روز سلطنت كرد.[2] در مورد قتل
ایران-قم-میدان جهاد-مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)- ساختمان نبیین-مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی
کلیه حقوق سایت متعلق است به جامعه المصطفی العالمیه
طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه