مقالات

در اصطلاح فقهي سنت عبارت است از: قول، فعل و تقرير پيامبر اكرم (ص)كه در ضمنْمصدر تشريع احكام در كليه مذاهب اسلامي محسوب ميشود. اين اصطلاح از آن هنگام شكل گرفت كهپيامبر (ص)به مسلمانان امر فرمود از سنت او پيروي كنند. بدين ترتيب كلمه سنت آنگاه كه بهتنهايي و بدون

سرمایه محبت زهراست دین من    من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم گر مهر و ماه را به دو دستم دهد قضا یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم

مقاله حاضر بر آن است تا برخی از ابعاد شخصیت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را بر اساس روایات نبوی به بحث بگذارد. از این رو، پس از مقدمه‏ای کوتاه، جایگاه فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در هستی، در پیشگاه الهی و نزد پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله)

فاطمه(س) دخت پیغمبر اکرم(ص) در بین زنان عالم، معروف‏ترین و محبوب‏ترین چهره دینى، اخلاقى، ایمانى، علمى، ادبى و معنوى به شمار مى ‏آید. جاذبیت حضرت فاطمه(س) قلمروىی بس وسیع دارد که پیش از زندگى او در این جهان شروع مى‏ شود و تا مرز ابدیت امتداد مى‏ یابد. حضرت زهرا(س)

تمدن پژوهي در نظام علمي غرب، سابقه ای دیرینه دارد و چیستي تمدن اسلامی از این قاعده مستثنا نیست.  هدف اصلي نگارش این مقاله شناخت چیستي تمدن اسلامي براساس تنوع رویکردهاست.

آثار تاريخی فراوانی در شبه جزيره عربستان پیش از اسلام وجود داشت. برخی از اين آثار به اعتقادات اعراب مربوط می شد و بناها و نمادهايی مانند معابد، سمبلهای مقدس، اصنام و آثار بت پرستی، کنیسه ها و ديرهای اديان ابراهیمی را دربر می گرفت و برخی ديگر به مظاهر

نمونه انسان کامل راستی اگر بتوان یک انسان کاملی را در چهره یک زن معرّفی نمود. تنها مصداق کامل، صدیقه کبری فاطمه زهرا(س) است. امام راحل در این زمینه می گوید: «(ولادت فاطمه زهرا(س)) روز بزرگی است، یک زن در دنیا آمد که مقابل همه مردان است. یک زن به

مقدمه «حدیث»، در اصطلاح، به معنای قول، فعل و تقریر معصوم است. از آن جا که حضرت زهرا علیهاالسلام با استناد به آیه تطهیر(1) و حدیثی که ام سلمه، همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم، نقل کرده (2) یکی از معصومان اهل بیت رسول اکرم است، گفتار

ماجراي فدك و محروم شدن اهل بيت (عليهم السلام) از آن، از ابعاد مختلفي قابل بررسي است. از جمله اين ابعاد، حديث «نحن معاشر الانبيا لانورث» مي باشد كه براي توجيه شرعي اقدام كنندگان به مصادره فدك و توسط آنان، مطرح گرديده است؛ اما اين حديث از نظر سند چه

  مقدمه پژوهش‌های فلسفی تاریخ با توجه به کاربرد متفاوت واژه تاریخ و رویکرد معرفتی (نوع اول و دوم) به دو شاخه معرفتی «فلسفه نظری یا جوهری تاریخ»[1] و «فلسفه تحلیلی یا انتقادی تاریخ»[2] تقسیم می‌شود. فلسفه نظری با جوهری تاریخ، معرفتی درجه اول است که پدیده‌ها و وقایع گذشته