مقالات

عباس محمود عقاد و مبارزه ميان دولت دنيوي و امامت ديني «عباس محمود عقاد» (1889-1964) شاعر، ناقد، پژوهش گر، نويسنده و روزنامه نگار مصري، در تحليل عاشورا، به مسأله قوميت و نوع تربيت دو خانواده بني اميه و بني هاشم تأکيد مي کند و براساس آن، عاشورا را قضاوت و

تأکيد قرآن بر توجه به تاريخ و عبرت آموزي از آن سبب توجه مسلمانان به علم تاريخ و تاريخ نگاري گرديد. تاريخ نگاري اسلامي در آغازين مرحله خود با سيره نگاري رونق گرفت. شيعيان نيز با وجود همه موانع، سعي خود را به کار بسته و علاوه بر نگارش سيره،

مقاله حاضر با هدف معرفي و شناخت تحقيقات صورت گرفته در موضوع عاشورا و عاشورا پژوهان در يكصد سال اخير در غرب نگارش يافته است. در نوشتار حاضر ابتدا به سير مطالعات اسلامي ‌و مطالعات شيعي‌ اشاره شده است. سپس چندتن از عاشوراپژوهان برجسته غربي و تحقيقات صورت گرفته در

  مقاله «کاروند شهید جاوید» مرور تحلیلی واکنشهایی است که کتاب شهید جاوید، اثر آیت الله صالحی نجف آبادی، برانگیخت. دکتر سید حسن اسلامی در این مقاله واکنشهای موافق و مخالف و پاسخهای طرفین را بررسی کرده است.  

نقدی بر رويکرد انتقادی فخررازی و ابن تيميه به جايگاه علمی امام جواد و عسکريين علیهم السلام با تأكيد بر ميراث مكتوب اهل سنت چکیده : بر خلاف آنچه که بسیاری، تصور می کنند، رویکرد یکسان و فراگیری در میان عالمان اهل سنت، به جایگاه علمی و حتی رجالی امامان

طلوع در صریا ائمه هدی در ضمن پیشوایی جبهه حق و دفاع از حریم دیانت و بیان احکام و معارف الهی، به فعالیت های کشاورزی و آبادنی زمین توجه داشتند. از این رو، امام کاظم(ع) مزارعی احداث نمود که یکی از آنها «صریا» نام دارد. تلاش های امام و نظارت

دودمان امام سمعانی (562 ق) نسب و دودمان امام را این گونه بیان می کند : ابوالحسن علی بن محمدبن علی بن موسی بن جعفربن محمدبن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب الهاشمی المعروف بالعسکری.[1] کنیه و القاب

شبکه ی ارتباطی و مخفی وکالت، شیوه ای ابتکاری از سوی امام جواد و امام هادی(علیهما السلام) بود که جهت برقراری ارتباط منطقی و حساب شده با نمایندگان و کارگزاران خود در مناطق مختلف جامعه ی اسلامی [که تحت سلطه ی حاکمیت عباسیان بودند و تمامی رفتار و اعمال شیعیان

دوران حیات سیاسی و اجتماعی ائمه معصومین (ع) مشحون از رخدادهایی است که گاه بواسطه جهل و نا آگاهی جامعه و گاه سلطه سردمداران زر و زور رویارویی با آن را دشوار می نمود. ناگفته پیداست مشکلات درونی چنین جامعه ای کمتر از مشکلاتی نبود که از خارج و از

طلیعه سخن امام هادی علیه السلام در نیمه ذیحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام «صریا» (1) به دنیا آمد. پدرش پیشوای نهم، امام جواد علیه السلام و مادرش بانوی گرامی «سمانه مغربیه » است که زنی با فضیلت، شب زنده دار و با تقوا بود.

عصر امام هادی(ع) (212ـ254ق) مصادف با حاکمیت عبّاسیان و از جمله متوکل عبّاسی است. این دوران دشوارترین، عصر زندگی امامان معصوم بود؛ به طوری که در بسیاری از موارد به جز نامه نگاری، راهی دیگر برای ارتباط با حضرت هادی(ع) وجود نداشت. محمد بن فرج می گوید: امام هادی(ع) به

در مقاله حاضر نویسنده به بررسی برخی اقدامات و نوآوری های امام هادی(ع) در حفظ و صیانت از مکتب توحید و میراث گرانقدر نبوی و مبارزه با بدعت ها و افکار و عقاید انحرافی پرداخته است که با هم آن را از نظر می گذرانیم. ویژگی خاص دوره امامت امام