مقالات

آنچه گذشت: «حضرت علی (ع) خود بهتر از هر کس این راه درمان را می دانست و به آن تصریح می کرد؛ اما اجرای آن را با اصول و ارزش های الاهی خویش ناسازگار می شمرد و این نوع اصلاح را موجب فساد خود و دینش می دانست؛ زیرا این

در شماره گذشته جریانها و انگیزه هایی را که دشمنی با امام علی(ع) را از سوی هم دورگانش باز می شکافت, نگاشتیم و آشکار شدن و پیدایی آن را در سه نبرد داخلی: جمل, صفّین و نهروان نشان دادیم. بخش اخیر بحث به صورت کوتاه و بریده آمد. اکنون شرح

  تاریخ نگاران درباره نقش حضرت علی (علیه السلام) دربعضی غزوات رسول خدا(ص) به صورت کلی توجه کرده اند نه به شکل خاص و جداگانه. مقاله حاضر به موارد ذیل می پردازد: 1. جنگ آوری امام علی (علیه السلام) در غزوه بدر و رشادت های آن بزرگ وار و دعاهای

چكيده تساهل و تلورانس در فرهنگ غرب داراى مبانى و فرايند تاريخى خاصى است كه با آنچه در فرهنگ اسلامى تحت اين عنوان مطرح شده تفاوت ماهوى دارد. در مكاتب گوناگون سخن از تساهل و عدم تساهل مطلق نيست. در هيچ مكتبى سازش و تحمّل رفتار مخالف و يا نابردبارى

  حسن بن على بن ابى طالب [عليهما السّلام] او پسر على [عليه السّلام]و فاطمه [عليها السّلام]، و مدّعى خلافت بود، تا اينكه به نفع معاوية بن ابى سفيان از ادعاى خود صرف نظر كرد. او از نظر شيعيان امام دوم است.  

مقدمه اخبار و روايات مربوط به امام حسن مجتبى عليه السّلام در منابع تاريخى از دو سوى آماج تحريف و دست‌اندازى دشمنان واقع شده است: از يك سوى، به دليل رويارويى با امويان، آن حضرت پيوسته كانون بغض و كينۀ آنان، به‌ويژه مروانيان، بوده است.

پيشواى دوم جهان تشيع، اولين ثمره زندگى مشترك على عليه السلام و فاطمه عليها السلام در نيمه ماه مبارك رمضان سال سوم هجرى در «مدينة الرسول‏» ديده به جهان گشود(1) . وقتى خبر ولادت امام مجتبى به گوش پيامبر گرامى اسلام رسيد، شادى و خوشحالى در رخسار مبارك آن حضرت

سوگمندانه باید گفت آگاهیهای عمومی ما درباره سبط اکبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در برخی زاویه های زندگانی پربرکت ایشان بسیار محدود است و همانگونه که گاه شناخت امام حسین (علیه السلام) خلاصه در قیامش می شود، شناخت امام حسن مجتبی نیز خلاصه در دوره کوتاه خلافت

امام حسن مجتبي عليه السلام چند روز پس از امضاي قرار داد صلح با معاويه و رفت و آمدهاي مكرر از سوي دوستان و دشمنان، مصلحت را در آن ديد كه به همراه بعضي از ياران، از كوفه به مدينه جدش رسول خداصلي الله عليه وآله هجرت نمايند.

 چکيده: نويسنده در پاسخ به نامه و درخواست دكتر محمد حميد الله حيدرآبادي در سال 1387 قمري، نصوص امامت امام اميرالمومنين(ع) بر امامت امام حسن مجتبي(ع) را در چند گروه نقل مي كند:

  در برخی از کتب تاریخی، به موضوع اعتراض یا مخالفت امام حسین علیه السلام نسبت‏به صلح برادر بزرگشان اشاره شده مانند «تاریخ ایران» نوشته مرحوم دکتر عباس اقبال(1)، در کتاب «علی و فرزندانش» تالیف دکتر طه حسین در این مورد چنین می‏خوانیم: