مقالات

  ارائة تعریفی دقیق از تمدن, کلید ورود به مباحث تمدنی است. مقاله تلاش می کند با روش تحلیلی ـ اسنادی, بر پایة تعریف مفهوم تمدن از دیدگاه علامه مصباح, تحلیل دقیقی از تمدن و مؤلفه های این مفهوم ارائه کند و لایه های درهم تنیده و پنهان این تعریف,

  یکی از مهم‌ترین برنامه‌های کلان برای احیاء تمدن اسلامی و خروج جهان اسلام از وضعیت عقب‌ماندگی و انحطاط تمدنی، پروژه­ی «ایدئولوژیک کردن اسلام» بوده است. برنامه‌ای که اجمالا با رویکرد سیدجمال به اسلام و جهان اسلام، آغاز شده و به وسیله­ ی شاگردان او پی‌گرفته شده است. در این

  از زمان پیدایش دولت مدرن در ایران توسط رضاشاه تاکنون، روی کردهای مختلفی درباره چگونگی شکل گیری یا ماهیت آن مطرح شده است. اما از میان آن ها، دو روی کرد برجسته تر و مهم تر است که به نوعی در مقابل هم قرار می گیرند: یکی روی کرد

  پژوهش حاضر، وضعیت اقتصادی امام حسن مجتبی (علیه السلام) در سال های زندگی پس از صلح در مدینه تا شهادت را بررسی می کند. متأسفانه در اذهان عمومی، بخشی از تاریخ امام حسن (علیه السلام) که بیشتر به صلح ایشان مربوط است نقش بسته و به ابعاد دیگری از

  اسلام داراى سیستم و نظام خاص اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى است که براى تمام ابعاد و شئون زندگى فردى و اجتماعى قوانین خاصى دارد و غیر از آن را براى سعادت جامعه نمى‌ پذیرد. این نظام‌ بر اساس بینش‌ها و ارزش ‌هاى ویژه ‌اى استوار و هدفشان فراهم کردن

  پیامبر عظیم‌الشان اسلام (صلی الله علیه و آله) در جنگ‌ها نه تنها مستظهر به حمایت‌های الهی و امدادهای غیبی بودند، بلکه خود ایشان نیز با ابداع شیوه‌های نوین دفاعی، نقش مهم و موثری در پیروزی‌های صدر اسلام داشتند. ایشان با ترسیم خطوط کلی اهداف و تاکتیک‌ها در نبردهای صدر

  گزاره‏‎های متفاوتی در منابع روایی و تاریخی دربارۀ همکاری با حاکمان ستمگر و به تعبیری پذیرش پُست و مقام از سوی آنان وجود دارد. به‌رغم گزارش‏‎هایی که بیانگر نهی از همکاری با حکومت است، برخی صحابیان امام صادق (علیه السلام) با خلافت عباسی در زمینه‏‎های مختلف همکاری داشته‏‎اند و

  مارتین لینگز از مستشرقانی است که پس از گرویدن به اسلام با انگیزه تبیین شخصیت و تاریخ زندگی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) وارد پژوهش در این موضوع شده و کتاب محمد (صلی الله علیه و آله) برپایه کهن‌ترین منابع را نوشته است. وی در این کتاب

  خدای تبارک و تعالی جهان را بر اساس نظم و هماهنگی کامل آفریده است. انسان هم در این جهان باید از هماهنگی و وحدت میان سایر موجودات بهره بگیرد و زندگی خود را بر مبنای آن پایه ریزی کند تا به سعادت دنیوی و اخروی برسد. وحدت از اصول

  پیامبر اعظم صلیّ اللّه علیه و آله و سلّم که مسئولیت بسیار مهم ختم نبوت و ابلاغ دین اسلام را عهده دار بود تعالیم جامع و انسان ساز اسلام، از جمله موضوع وحدت امت اسلامی، را به گونه ای ملموس و با استفاده از ظرفیت های فکری و اجتماعی

  مقالة حاضر در تلاش است تا طرحی نظری در جهت تکوین تمدن دینی ارائه دهد. نویسنده در این مسیر، اندیشة خود را از منظری فلسفی به تصویر می کشد و تلاش می کند چشم انداز فلسفه ای نوین را ارائه دهد که آن را «فلسفة عقلانیت تمدّنی» می خواند.

  فقه تمدن ساز اسلامی، رویکردی کلان به همه ابواب فقه است که مجموعه احکام اسلامی را در بُعد تمدنی در برمی گیرد. فقه تمدن ساز اسلامی، از فقه حکومتی و فقه نظام سازی جدا نیست بلکه اگر بتوان برای فقه حکومتی نامی دیگر برگزید، قطعا فقه تمدنی و فقه