مقالات

  تمدن اسلامی در شرق جهان اسلام در سیر تاریخی خود پس از حمله مغولان و سقوط دولت خوارزمشاهیان و دستگاه خلافت عباسی با بحران و فروپاشی بی سابقه ای مواجه شد. در این شرایط بحرانی فرصت ها و عوامل مختلفی برای تغییرات و بازسازی وضع تمدن اسلامی فراهم آمد.

  روایات متضمن مذمت خاندان اموی در منابع عامه تلاش های پر دامنه ای را از سوی منتسبین به جریان سلفی گری در راستای دفاع از ساحت ایشان رقم زده است.در این میان روایاتی پر شمار با مضامین یکسان و الفاظ مختلف بیان شده که بر اساس مفاد آن در

  با وفات آیت الله بروجردی مرجعیت شیعه دچار تکثر شد. تصور حاکمیت این بود که کثرت مراجع تقلید از قدرت، نفوذ و بالتبع ایستادگی آنان خواهد کاست، اما بر خلاف این گمان از آغاز دهه چهل تا طرح کاپیتولاسیون مجتهدین طراز اول به پیشقدمی امام خمینی (ره) در برابر

  شهرهای ایران در آغاز سده هفتم هجری از رونق نسبی برخوردار بودند که گرفتار هجوم ویران گر مغول ها شدند. رویارویی مردم شهری با بیابان گردان مغول، این رشد و رونق را در مُحاق فرو برد. جز تاراج و از میان رفتن نیروی اقتصادی شهرهای بزرگ، روابط حیات شهری

  اعتقاد به تأثیر گذاری جغرافیا و عوامل اقلیمی و طبیعی بر شکل‌گیری جریانهای تاریخی از دیرباز در میان اندیشمندان و متفکرین علوم انسانی وجود داشته است. یکی از پیامدها و نتایج مهم این تفکر، شکل‌گیری تألیفات جدیدی در حوزه جغرافیای تاریخی بوده است که در این میان کتب ادبی

  حکومت اسلامی دارای ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. نقش مؤلفه‌های فرهنگی حکومت اسلامی در شکل‌گیری تمدن نوین اسلامی اساسی است. چرا که فرهنگ در مبانی اسلامی جایگاه زیربنایی دارد. لذا صیانت از مؤلفه‌های فرهنگی حکومت اسلامی به‌عنوان یک اصل تمدن ساز، یک ضرورت است. در پژوهش

  این مقاله به بررسی نقش امامت و حکومت علی بن‌ابیطالب7 در ایجاد و تثبیت تمدّن اسلامی می‌پردازد، که دوران بعد از رحلت پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) تا زمان شهادت حضرت را شامل می‌شود که این دوره از زمان را می‌توان به دو دوره قبل از حکومت

  امامان شیعه (علیهم السلام) برای ترویج معارف اسلامی، آموزه های دینی و غیردینی را در هر مکان و زمانی که مقدور بود، به پیروانشان آموزش می دادند. نظام آموزشی به عنوان بخشی از ساختار تمدن اسلامی، موتور محرک و ظرفیت ساز شکل گیری و تعالی فرهنگ و تمدن اسلامی

  پژوهش حاضر، به بررسی تاریخی جایگاه امام صادق (علیه السلام) در مهندسی فرهنگ و تمدن اسلامی پرداخته است. روش پژوهش، مطالعه اسنادی، کتابخانه ای و از نوع توصیف و تحلیل است که کتب و اسناد تاریخی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد

  معماری ایرانی- اسلامی از آغاز تا کنون سیر تکوینی متفاوتی را پشت سر گذاشته است و در دوره معاصر مختصات جدیدی در آن راه یافته است لذا بررسی این شاخصه ها، نقش مهمی در بازشناسی الگوی ایرانی- اسلامی معماری در دوره معاصر دارد. روش پژوهش حاضر، کیفی-پدیدارشناسی بوده است.

پوشش مناسب و آراستگی ظاهری، یکی از موضوعات مهم سبک زندگی است که انسان‌ها در فطرت خود به آن علاقمندند. پوشش، از مولفه‌های مهم ارتباطات انسانی نیز به‌شمار می‌رود که در استحکام و انسجام افراد جامعه موثر است. دین مبین اسلام به این موضوع بسیار تاکید دارد و روایات نسبتا