قم پایگاه تشیع در ایران محسوب مي شده است[1]. علی رغم تحلیل‌های دیگری که نشان دهنده این است که آوه به همراه قم اولین شهر شیعی محسوب مي شود[2] اما بدون شک مي توان گفت که در اواخر قرن اول هجری در حالی که هنوز منطقه عراق عجم یا
در یک نگاه کلی باید گفت که كتاب هاي سيره نگاري متقدم كمتر به طور مستقل در مورد هر امام به نگارش در مي آمدند. امام جواد (ع) نيز از اين امر مستثنا نبود. نوشتار پيش رو به بيان بخشي از منابع عمدتا غير مستقل مربوط به سيره امام جواد
به تازگي ابهاماتي در باره يونس بن عبدالرحمن به وجود آمده كه روشن تر شدن آن در شناخت اصحاب قمي و جو كلامي آن زمان در ميان شيعيان كمك زيادي مي كند. امروزه کمتر می‌توان ترديد كرد كه یونس بن عبدالرحمن اصلا دوران امام جواد (علیه‌السلام) را درک نکرده
شهر کوفه در تاریخ خونبار شیعه جایگاهی ویژه دارد و مردم ان سامان با همۀ نکوهش هایی که شده اند بیش از تمام مناطق شیعه نشین به نهضتهای علویان پیوسته اند. آنان تا نیمۀ اول قرن سوم هجری به مثابۀ هستۀ قیام و تکیه گاه جنبشهای علویان نقشی مهم
سرزمین قم که در حاشیه کویر قرار گرفته در مسیر کاروان های تجاری همدان، ری و اصفهان قرار داشت و این منطقه را با خراسان و ماوراء النهر پیوند می داد و از سوی دیگر با شهر های ارّجان و اهواز و نیز شهرهای عراق مرتبط می ساخت. قرار
امامت امام جواد(ع) از سال 203 هجري پس از شهادت امام رضا(ع) شروع و تا سال 220 هجري كه آن حضرت به شهادت رسيد حدود 17 سال و چند ماه و چند روز به طول انجاميد.دوران امامت امام جواد(ع) از حدود 8سالگي شروع شد. در بين ائمه اطهار(ع) امام
یکی از مسائلی که در مباحث کلامی مربوط به امامت، جایگاه ویژه‌ای یافت این بود که آیا ممکن است کسی پیش از بلوغ به مقام امامت برسد؟ این مسئله از آن هنگام که امام جواد (ع) در سال 203 به امامت رسیدبه صورت جدّی‌تری در محافل علمی ـ کلامی مطرح
بحث امروز ما يک بحث تاريخى و از فروع مسائل مربوط به امامت و خلافت است ، و آن ، مسئله به اصطلاح ولايت عهدي حضرت رضا عليه السلام است که مأمون ايشان را از مدينه به خراسان آنوقت به« مرو » آورد و به عنوان ولى عهد خودش منصوب
در روند تاريخي امامت شيعي به نقاط عطف مهمي برمي‌خوريم که پروژه امامت را وارد پارايم جديدي نموده است. امامان شيعه همگي از منظر کلامي در رتبه‌اي واحد و نوري واحد به شمار مي‌روند و همگي اهداف الهي مشترک و يکساني دارند؛ اما ظرف‌هاي تاريخي آنها يکسان و به يک
تيرگي روابط بين “امين” و “مأمون” به امام ـ‌ع ـ اين فرصت را داد تا به وظائف رسالت خود عمل نمايد و به کوشش و فعاليت خويش بيفزايد شيعيان نيز از اين فرصت استفاده کرده با آن حضرت دائماً در تماس بودند، از علم و دانش و راهنمائيهايش بهره مي
این مقاله بخشی از کتاب زندگی سیاسی هشتمين امام، تالیف سيد جعفر شهيدى است که تقدیم می گردد . …مثلا يكى از موارد لغزش اينان كه به وضوح حاكى از تعصب آنان و اطاعت كوركورانهشان از حكام است مطلبى است كه درباره نحوه درگذشت امام رضا(ع) نوشتهاند. طبق نوشته ايشان
حضرت ابی الحسن علیه‌السلام در روز پنجشنبه یا جمعه یازدهم ذیقعده سال (148) یکصد و چهل و هشت از بانوی بافضیلتی که به اختلاف نام، «خیزران، اروی، سکینه، امّ البنین، نجمه، تکْتم» یاد کرده اند، دیده به جهان گشود، کنیه او ابوالحسن و از مشهورترین القاب او رضا است، برخی
ایران-قم-میدان جهاد-مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)- ساختمان نبیین-مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی
کلیه حقوق سایت متعلق است به جامعه المصطفی العالمیه
طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه