مقالات

چکیده: مقاله حاضر مى‏ کوشد، به شبه ه‏ایى که برخى درباره غیرمبارز و غیرانقلابى بودن شهید مطهرى مطرح کرده و مى‏ کنند، پاسخ دهد. البته آیت‏ الله مشکینى به آن پاسخ کوتاه و کلى داده‏ اند، ولى ما بر آنیم پاسخى مفصل تر بر پایه خاطراتى که از مبارزان برجاى

فراوانی اطلاعات موجود درباره سیدجمال، آیت الله نائینی و امام خمینی، تحلیل چرایی رفتار سیاسی یا تبیین علت تفاوت دیدگاهی آنان را تسهیل می کند اما از سوی دیگر، فراوانی داده ها، دسترسی به اطلاعات مرتبط و مهم تر از آن،مطالعه آن ها را با پیچیدگی هایی همراه می سازد.

چكيده:  بديهي است از نظر سببي ذريه زهرا (سلام الله علیها) فرزندان پيامبر (صلی الله علیه و آله) هستند. اما رواياتي از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در منابع معتبر شيعه و سني وجود دارد كه اثبات كننده نه تنها رابطه سببي، بلكه به صورت ويژه مويد  وجود

حضرت فاطمه(س) به عنوان دخت پيامبر(ص)، همسر اميرالمؤمنين(ع)، مادر ائمه‌ي اطهار و يكي از زنان نمونه‌ي اسلام همواره مورد توجه مسلمانان بوده‌ است. بسيار كوشش شده ‌است تا شخصيت اين بانوي بي‌بديل عالم به‌طور شايسته‌اي معرفي شود، اما بسياري از اين تلاشها به سبب كم توجهي به احاديث اهل بيت(ع)

از آنجا که زندگی کوتاه حضرت فاطمه (علیها السلام) پس از رحلت نبی اکرم (صلی اله علیه و آله) از موارد عمده اختلافات بین شیعه و سنی است، شخصیت و حیات آن بانوی نمونه، کمتر در آینه ادبیات و شعر فارسی منعکس شده است؛ این نکته به ویژه در ادوار

بی تردید یکی از آیاتی که در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شده، آیه مباهله است. آیه شریفه در جریان یکی از وقایع مهم تاریخ اسلام که به مباهله معروف است نازل شده است.

در فرهنگ شیعه، «فدک» نمادی از معنایی بزرگ است که هرگز در محدوده یک قطعه زمین نمی گنجد و همین معنا رمزی است که درگیری را از مخاصمه سطحی و محدود، به مبارزه ای سیاسی تبدیل کرد.

حضرت زهرا علیهاالسلام در این دنیا عمر زیادی نکرد و قسمت عمده زندگانیش همراه وجود مقدس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام علی علیه السلام بود. طبیعی است با وجود آن دو بزرگوار ـ خصوصا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ـ جایی برای درخشش شخصیت

حضرت فاطمه(ع) بانویی است که افتخار خاندان وحی بوده، چون خورشیدی بر تارک اسلام عزیز می درخشد و فضائل او هم طراز فضائل بی نهایت پیامبر اکرم(ص) و خاندان عصمت و طهارت(ع) بوده است. به طوری که عایشه، در موردش می گوید: «کسی را ندیدم که شباهت، زیّ، وقار و