با بررسي تاليفات انديش مندان و بزرگان هر عصر، مي توان موضوعات مورد توجه قرار گرفته آن عصر را دريافت چرا که در هر مقطعي از تاريخ به جهت اوضاع و شرايط حاکم بر آن مقطع، برخي موضوعات مورد توجه مولفان قرار گرفته و رشته تاليفات آنان را به سمت
اشاره روند شرق شناسي، از گذشته مورد توجه انديشمندان و پژوهشگران غربي قرار گرفته و در فرهنگ و تمدن اسلامي، منشأ تحقق آثار و تأليفات بيشماري شده است؛ هر چند به طور طبيعي، اين پژوهشها، كاركردها و آسيبهايي را هم همراه داشته است. دربارة نگرش شرقشناسان به مهدويت، ميتوان با
عبيداله مهدي، موسس دولت فاطميان، در آغاز تبليغات خود از دو مقوله بيشترين بهره را گرفت. او خود را به اهل بيت پيامبر نسبت مي داد و از سويي خود را مهدي موعود مي ناميد. بنابراين، آغاز كار عبيداله مهدي با اين دو ادعا آغاز شد و عاقبت به شكل
چكيده آميخته شدن مهدويت با تارو پود زندگي شيعيان و راسخ شدن اعتقاد به مهدي آخرالزمان، معلول اهتمام گستردة امامان معصوم عليهم السلام به مهدويت ميباشد. شناخت روايات صحيح مهدويت، ما را در آشنايي با اين مفهوم اساسي و محوري ياري ميکند.
چكيده با مطالعه تاريخ فرقههاي اسلامي، ميتوان به اين مطلب پي برد که همة آن فرقهها در طول حيات فرهنگي و سياسي خود با يکسري انشعابات روبهرو بودهاند. در اين مقاله، به اين مطلب پرداخته شده است که مذهب شيعة اثناعشري نيز همانند ديگر مذاهب اسلامي با انشعاباتي روبهرو
برای شناخت شخصیت امام مهدی به مقتضای شیوه تطبیقی، میتوان بر نقاط مشترک شیعه و اهل تسنن تکیه کرد و در پی آن، با تحلیل اوصاف امام در مدارک فریقین و نیز تبیین رسالت امام، از برخی ابعاد وجودی ایشان آگاه شد. از جمله نقاط مشترک فریقین در این
اقوال مختلفي درباره نام و نسب مادر حضرت مهدي (عج) ذکر شده است. عالماني چون کليني، مسعودي، نعماني، شيخ صدوق، شيخ مفيد، شيخ طوسي، ابن خلکان، شيهد اول و… درباره نام و نسب مادر آن حضرت نظرياتي داشته اند. کليني او را کنيزي سياه از استان هاي شمالي سوران به
در پاره ای نوشته های تاریخی سده دوم اسلامی و پس از آن، حدیثی از زبان نافع، راوی و برده عبدالله بن عمر، از عمر بن خطاب، دومین خلیفه تاریخ صدر اسلام گزارش شده است که شگفت می نماید؛ حدیثی که مهدی موعود را افزون بر دو ویژگی دیگرش،
اشاره نهج البلاغه آينه اي است كه سيماي پر فروغ قائم آل محمّد(عليهم السلام) در آن گرچه اندك، ولي زيبا، پرجاذبه، نويدبخش، دل انگيز و تحرّك آفرين تجلّي كرده و همچون جام بلوريني است كه زمزم سخنان علوي درباره فرزندش مهدي موعود(عليه السلام)در آن ريخته شده است. اين مقاله در
چكيده يکي از مهمترين جريانات فکري معاصر در انتقاد به مباني مدرنيته در کنار ديگر جريان انتقادي، يعني رويکرد پست مدرنيسم، انديشه سنتگرايي است. اين رويکرد، بر مباني ديني و عرفاني مبتني است و پيروان اين گرايش فکري، به شدت به تمدنها و اديان شرقي وفادار ميباشند. آنان، انديشههاي خود
چكيده مقاله حاضر را ميتوان مجموعه اي از آموزههاي مهدوي در موضوعاتي چند دانست که از منظر امام رضا عليه السلام بررسي شده است. اين موضوعات دربارة حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف، علائم ظهور، اوضاع جهان پيش از ظهور، جريانات انحرافي و وظايف مردم در دوران غيبت ميباشد،
فرقة اسماعيليه در نيمه دوم قرن دوم هجري، براساس اعتقاد به امامت اسماعيل، فرزند امام جعفر صادق(ع)، شكل گرفت. اسماعيليان در خصوص مهدويت عقايد خاصي مطرح كردند؛ اسماعيل، نخستين كسي بود كه آنان به عنوان مهدي موعود و امام هفتم معرفي كردند؛ هرچند اكثريت اسماعيليان به مهدويت محمد بن اسماعيل
ایران-قم-میدان جهاد-مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)- ساختمان نبیین-مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی
کلیه حقوق سایت متعلق است به جامعه المصطفی العالمیه
طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه