آیه مباهله که درباره اثبات حقانیت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در برابر جایگاه حضرت عیسی (علیه السلام) نازل شده، یکی از نصوصی است که به واسطه آن بر افضلیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) و به تبع، بر امامت و خلافت بلافصل آن حضرت در علم کلام استدلال می شد. اهل بیت (علیهم السلام) در بحث افضلیت آن حضرت بر سایر صحابه، چه در بحث سوابق علی (علیه السلام) ، چه در بحث اقربیت به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ، چه درباره پاسخ به شبهاتی که در باب امامت آن حضرت در تفسیر و تحلیل آیه مطرح شده، به طور جدی بحث کرده اند، اما تاکنون پژوهشی متمرکز و خاص مناظرات و استدلال های اهل بیت در این زمینه انجام نشده است.
در این پژوهش، سعی شده علاوه بر اصل استدلال ها و گفت وگوهای رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ، امیرالمؤمنین (علیه السلام) ، امام حسن مجتبی (علیه السلام) ، امام صادق (علیه السلام) ، امام کاظم (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) درباره آیه شریفه مباهله، نحوه استدلال و پاسخ به شبهات مخالفان به صورت تطبیقی از منابع دو مذهب شیعه و سنی بیان و تحلیل گردیده، لوازم سخنان بزرگان، از جمله «افضلیت» که مهم ترین حد وسط استدلال به امامت در این آیه شریفه است، اثبات شده است.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
