هريك از ائمه اطهار (علیهم السلام) برحسب شرايط زمان و مقتضاي دوران حيات خود رسالت امامت و رهبري خود را پيش بردند و هرگز شرايط زمانه مانع آنان از ايفاي نقش پيشبرد اسلام نگرديد. براي امام سجاد (علیه السلام) شرايط و اوضاعي پديد آمد كه بهترين راه، بلكه تنها روش براي ايفاي رسالت، برگزيدن زبان و سلاح دعا بود.
آن حضرت (علیه السلام) با زبان دعا به فرهنگ سازي در حوزه تعليم و تربيت، تبليغ و ستيز سياسي پرداخت و فرهنگ دعاي شيعي را نهادينه كرد و ميراث گرانبهايي را در باب رابطه انسان و خدا براي مسلمين بلكه بشريت به وديعه نهاد. در اين مقاله سعي شده است كه تلاش آن حضرت (علیه السلام) در فرهنگ سازي با زبان دعا در حوزه هاي دعا، تعليم و تربيت و تبليغ و ستيز سياسي نشان داده شود.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
