در پی فتوحات خلفای نخستین و ورود اسلام به فلات ایران، ردّ پای همۀ مذاهب اسلامی ازجمله تشیع در سراسر ایران و ازجمله خراسان بزرگ مشاهده می‌شود؛ اما از اواسط قرن دوم هجری به بعد، تشیع در خراسان موقعیت بهتری یافت.
تحقیق پیش رو درصدد پاسخگویی به این پرسش است که آیین تشیّع چگونه به نواحی شرقی خراسان رفته و در در آنجا گسترش یافت و هر یک از مؤلفه‌های سیاسی، فرهنگی و جغرافیایی، چه سهمی در این رویداد داشتند؟ (سؤال)
دوری از مرکز خلافت، نارضایتی از حکام، گرایش‌های صوفیانه و وجود مقابر و مزارات متعدد، زمینه‌های پیدایش و گسترش تشیع در سراسر خراسان بزرگ را فراهم کرد. (فرضیه)
در این مقاله مهم‌ترین عوامل پیدایی و گسترش آیین تشیّع و آثار بلندمدت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن در شرق خراسان بررسی شده است. (هدف) روش تحقیق، تاریخی و با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی است. (روش)
بیان سیر تحول و تطور عقاید صوفی شیعی در قرون میانه و تبدیل آن به باورهای شیعۀ امامی تا آستانۀ عصر صفوی از دستاوردهای این پژوهش است. (یافته)
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
