پس از به خلافت رسیدن امام علی (علیه السلام) معاویه تلاش کرد تا از راه‌های گوناگون خلافت آن حضرت را تضعیف کند. او با طرح خونخواهی از عثمان تلاش کرد تا مشروعیت خلافت امام را به چالش بکشد.
همچنین تلاش کرد تا نزدیکان امام علی و بزرگان قبایل عرب را به سوی خود جلب کند. سیاست معاویه برای جذب خواص یاران علی(علیه السلام)، بزرگان و اشراف در دوران خلافت علی(علیه السلام) و حتی پس از آن ادامه داشت. مسئله اصلی مقاله بررسی و تحلیل شیوه‌های معاویه برای جذب یاران خاص و اطرافیان امام علی(علیه السلام) است.
در این بررسی با استناد به منابع متقدم و با روش توصیفی- تحلیلی نشان داده شد که معاویه بر اساس ویژگی‌های شخصیت هر فرد و همچنین شرایط او در سپاه علی(علیه السلام) و میزان پیروانش، از طرق مذاکره مستقیم، فرستادن سفرای ویژه، پیشنهاد مناصب حکومتی، حفظ موقعیت اشرافی برخی خواص که از عدالت علی (علیه السلام) رنجیده بودند به جذب آنها اقدام می‌کرد. و در مواردی که موفق به جذب افراد نمی‌شد آنها را حذف می‌کرد.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
