شاید بیشترین نقدها و شبههافکنیهای خاورشناسان درباره امامان شیعه: متوجه امام حسن مجتبی (علیه السلام) باشد. رویدادهای پر تنش دوران کوتاه خلافت امام (علیه السلام) که به صلح با معاویه انجامید و نیز حوادث پس از صلح، زمینهساز بروز پرسشهایی فراوان در بین خاورشناسان شده است.
پاسخ خاورشناسان به این پرسشها در دو دسته کلی قابل تقسیمبندی است؛ دستهای زبان به نقد امام (علیه السلام) گشودهاند و گروهی نیز با نگاهی واقعگرایانه به ارزیابی شرایط اجتماعی آن روزگار و رفتار سیاسی امام پرداخته و موضع سیاسی ایشان را منطقی دانستهاند. این مقاله پس از گزارش دیدگاه مثبت و منفی خاورشناسان، با استناد به منابع تاریخی و حدیثی، به نقد دیدگاه منفی آنان پرداخته است.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.