این پژوهش با هدف فهم بهتر شرایط استقرار سیاسی حکومت شیعۀ صفویه، با محوریت نهضت‌ها و دولت‌های شیعی، سعی در فهم هم‌عصری تاریخ و درک کارآمدتر موضوع دارد و بر آن است که به روش تحقیق تاریخی و شیوة تحلیلی ـ توصیفی متکی بر منابع دست اول و تحقیقات موجود، به بررسی علل و رخدادهای ظهور و تأسیس دولت شیعی صفوی در ایران به اجمال بپردازد.
مقدمه دوران حاکمیت صفویه، بی‌تردید یکی از اعصار مهم تاریخ ایران دوره اسلامی است؛ چراکه با رسمیت بخشیدن به مذهب تشیع دوازده امامی در زمان شاه اسماعیل اول صفوی (892ـ930ق)، در واقع تلاش مستمر و بی‌وقفۀ شیعیان، علما و روحانیون آنها (در شکل و قالب‌های گوناگون، متناسب با هر زمان و دوره‌ای جهت احقاق حق شیعه) پس از نه قرن به ثمر نشست و کشور وحدت خود را با رسمیت بخشیدن مذهب تشیع و بر پایه حکومت مرکزی مستقل باز یافت.
بنابراین سعی شده به پرسش‌های ذیل پاسخ مناسب داده شود: سؤال اصلی: عوامل رسیدن صفویان به قدرت و حوادث و رخدادهایی که منجر به تأسیس حکومت شیعی آنان شد، کدامند؟ سؤال فرعی: توجیه فقهی مشارکت و همکاری علمای شیعه با دربار و تشکیلات حکومت صفوی چه بوده است؟ در پاسخ، این فرضیه طرح می‌گردد: نهضت‌ها و به دنبال آن تشکیل حکومت‌های شیعی سال‌ها قبل از روی کار آمدن دولت صفویه راه را برای بروز و ظهور این سلسله شیعی هموار کردند.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
