به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ نخستین کمیسیون تخصصی همایش عملی و پژوهشی سبک زندگی اهل‌بیت(ع) پیش از ظهر روز ـ پنجشنبه نهم بهمن ماه ـ با دبیری حجت‌الاسلام دکتر «محسن الویری» عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع)، در محل مرکز همایش‌های دفتر تبلیغات اسلامی قم برگزار شد.
در این کمیسیون، مقالات روش شناسی استخراج سبک زندگی اسلامی از سیره اهل‌بیت(ع)، الگوی ایجاد و تغییر نگرش در سیره تربیتی اهل‌بیت(ع) و جایگاه میانه روی در سبک زندگی از دیدگاه اهل‌بیت(ع) ارائه و تبیین شدند.
خانم «سمیه سادات موسوی» نویسنده مقاله الگوی ایجاد و تغییر نگرش در سیره تربیتی اهل‌بیت(ع)، در این کمیسیون به ارائه مقاله خود پرداخت و گفت: آموزش اصول و معیارها، تبیین فلسفه رفتارهای تربیتی و بحث و گفت‌وگو درباره مسائل تربیتی، مباحث اصلی مقاله الگوی ایجاد و تغییر نگرش در سیره تربیتی اهل‌بیت(ع) است.
این پژوهشگر جامعه الزهرا(س) در ادامه افزود: یادگیری مشاهده‌ای، ایجاد موقعیت‌های تمرینی و نظارت و ارزیابی از مهم‌ترین مباحث قسمت فنون تقویت رفتار و کنش در این مقاله است.
وی تأکید کرد: روش ایجاد و تغییر نگرش برگرفته از سیره تربیتی اهل‌بیت(ع)، روشی کاربردی و نظام‌مند است که در اغلب زمینه‌های تربیتی به مربیان کمک شایانی داشته باشد.
در ادامه این کمیسیون، حجت‌الاسلام «محمد کاویانی» نویسنده مقاله روش شناسی استخراج سبک زندگی اسلامی از سیره اهل‌بیت(ع)، اظهار داشت: در بسیاری از موضوعات کلامی میان اهل‌سنت و شیعیان اختلافات زیادی وجود دارد، اما در تأیید رفتار اهل‌بیت(ع) اختلافی میان مکاتب اسلامی نیست.
وی با بیان اینکه وقتی بحث سبک زندگی اسلامی یا اهل‌بیت(ع) مطرح می‌شود، باید زیر بناها نیز دیده شود، اظهار داشت: در ارائه مطالب نباید رفتارها به گونه‌ای باشد که به جای مطلوبیت اهل‌بیت(ع)، دست به دامان تفرقه افکنی میان مسلمانان شویم.
کاویانی خاطرنشان کرد: الگویی که برای سبک زندگی اسلامی لحاظ می‌شود، باید قابلیت اجرا برای همه مسلمانان داشته باشد؛ سبک زندگی اهل‌بیت(ع) باید طوری تبیین شود که برای همه مردم دنیا قابل اجرا باشد.
وی اضافه کرد: ارائه و معرفی سبک زندگی اهل‌بیت(ع) باید در سطحی باشد که همه مسائل زندگی بشر را پوشش دهد، نه اینکه در آن فرقه گرایی لحاظ شود.
این نویسنده و پژوهشگر حوزوی تصریح کرد: فرامکانی و فرازمانی بودن شیوه زندگی اهل‌بیت(ع) از دیگر ویژگی‌های قطعی دین اسلام است که باید در الگو پذیری‌ها به آن توجه داشت، در حالی که مکاتب الرسول(ص) برای دعوت همه به اسلام، بسیار زیاد است.
کاویانی با بیان اینکه الگو پذیری از سبک زندگی اهل‌بیت(ع) باید جامع باشد؛ نمی‌شود بخشی از سبک زندگی اهل‌بیت(ع) را به صورت برجسته به جامعه ارائه داد و از بخش دیگر غافل ماند، اظهار داشت: سبک زندگی هر کدام از اهل‌بیت(ع) متفاوت با دیگر معصومین نبوده و تقسیم بندی این الگو سازی از سبک زندگی جداگانه اهل‌بیت(ع) مطلوبیت ندارد.
وی تأکید کرد: برخی از آموزه‌های اهل‌بیت(ع) موقعیتی و برخی دیگر فرا موقعیتی است؛ نباید در آموزه‌های موقعیتی، برداشت عام و فرازمانی داشته باشیم.
استاد حوزه و دانشگاه افزود: بسیاری از مسائل مستحدثه امروزی همچون کامپیوتر نیازمند اجتهاد سبک زندگی اهل‌بیتی(ع) از سوی علمای حوزه‌های علمیه است.
کاویانی در پایان گفت: مطالبه سبک زندگی اهل‌بیت(ع) باید همانند دفاع مقدس یا انرژی هسته‌ای، تبدیل به دغدغه‌ای عمومی شود؛ مسؤولیت نخست در اصلاح سبک زندگی، با اصلاح سبک یکایک افراد امکان پذیر است.
همچنین «محمدجواد فلاح» عضو هیأت علمی گروه اخلاق دانشگاه معارف اسلامی و نویسنده مقاله جایگاه میانه روی در سبک زندگی از دیدگاه اهل‌بیت(ع)، در ادامه کمیسیون به ایراد سخن پرداخت.
وی اظهار داشت: مسأله میانه‌روی که در ادبیات سیاسی از آن به اعتدال یاد می‌کنند، معطوف به شناخت دقیقی از سبک زندگی است؛ سبک زندگی شامل مبانی و اصول و مصادیق عینی رفتارهای افراد در جامعه می‌شود و نباید به آن صورت تنها اجتماعی یا سیاسی نگریسته شود.
این پژوهشگر حوزوی با بیان اینکه میانه روی از اصول حاکم سبک زندگی است، خاطرنشان کرد: این اصل در همه ابعاد زندگی یعنی نظام باورها، گرایش‌های انسان و اعمال و رفتارهای او تأثیرگذار است.
وی خاطرنشان کرد: روح حاکم بر زندگی معصومین(ع) برخوردار از میانه روی است تا جایی که حضرت علی(ع) سیره پیامبر اکرم(ص) را با عبارت «سیرته القصد» قصد و میانه روی تعریف کرده اند.
فلاح با بیان این که پایداری و ثبات یکی از مولفه‌های میانه روی سبک زندگی اهل‌بیت معصومین(ع) است، تصریح کرد: شمول و فراگیری، عامل اخلاق، ملائمت با فطرت و نفوس انسانی، به هنگامی و مقتضای حال و حق محوری از شاخصه های سبک زندگی اهل‌بیت(ع) است.
وی با اشاره به ضرورت حق محوری در سبک زندگی ائمه اطهار(ع) تأکید کرد: میانه روی را باید به گونه‌ای تفسیر کنیم که تفسیر دست کشیدن از حق و عمل به باطل نباشد و میانه روی جنبه و اصلی از اصول حق می‌باشد و به جرأت می‌توان به جای اصل میانه روی اصل حق محوری و حق مداری را گذاشت، چراکه میانه بودن چیزی نیست جر آنکه از خود حق متعال نشأت گرفته و به آن نیز امر کرده‌اند.
عضو هیأت علمی گروه اخلاق دانشگاه معارف اسلامی عنوان کرد: از جمله مواردی که به عنوان شاخصه برای میانه روی مطرح می‌باشد، بهره گیری از شاخصه‌های اخلاق محوری است.
وی با بیان تحلیلی بر مصادیق عینی اظهار داشت: میانه روی در نظام باورها، اعتدال در امور فردی، میانه روی در معیشت دین و دنیا، میانه روی در ظاهر و میانه روی اقتصادی از مباحث مهم در رابطه با اصلاح سبک زندگی افراد است.
در پایان نیز حجت‌الاسلام «یوسف زاده» عضو هیأت علمی پژوهشگاه المصطفی(ص) و نویسنده مقاله درآمدی بر مفهوم شناسی سبک زندگی، اظهار داشت: سبک زندگی به معنایی که امروز مطرح و تلقی می‌شود، پدیده‌ای کاملا جدید از لحاظ وجودشناختی و معرفت شناختی است که مورد مطالعه علم اجتماعی قرار گرفته است.
وی افزود: سبک زندگی مفهوم جدیدی برای صورت بندی اجتماعی ناشی از تحولات دنیای مدرن است؛ تا حدی که گفته می‌شود جوامع جهانی از مرحله شیوه زندگی مبتنی بر سنت‌های مشترک گذر کرده است.
یوسف زاده با بیان اینکه سبک زندگی پدیده‌ای مدرن است، تصریح کرد: بخش مشهود حیات اجتماعی، پایداری نسبی، نظام وارگی و چندلایگی، بخشی از ویژگی‌های سبک زندگی است.
این پژوهشگر عنوان کرد: اگر سبک زندگی اسلامی متمایز از سبک‌های غیر اسلامی باشد، به دلیل تفاوت در لایه‌های آن خواهد بود. لایه‌های زیرین سبک زندگی هنگامی که به عرصه فرهنگ وارد می‌شوند، رنگ و بوی خود را در رفتارها و هنجارها نمایان می‌کنند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه المصطفی(ص) با بیان اینکه در جلسات بسیاری که برگزار شد، تعریف جامع و دقیقی از سبک زندگی صورت گرفت، یادآور شد: سبک زندگی کلیتی همگرا یا مجموعه‌ای منظم از رفتارهای نسبتا پایدار و دارایی‌هایی است که فرد بر مبنای پاره‌ای بینش‌ها، گرایشات، تمایلات و ترجیحات و در تعامل با شرایط محیطی ابداع یا انتخاب می‌کند.
وی بیان کرد: قوام سبک زندگی در انتخاب که سرایت قواعد بازار اقتصادی به زندگی فرهنگی اجتماعی است و مصرف است که مصرف نیز خود اقسام گوناگونی دارد.
یوسف زاده در خاتمه گزارش خود با بیان اینکه نقطه عزیمت سبک زندگی، بحث کنش است، گفت: عوامل ممیز سبک زندگی اسلامی از نظام معنایی، نگاه تجویزی به روابط انسانی، بازنمایی، هدف زندگی و نیازشناسی نشأت می‌گیرد.
…………………………..
/پایان پیام/
