آیت الله سید محمد صادق لواسانی در سال 1285 شمسی در خاندانی عالم در نجف اشرف به دنیا آمد. وی در نوجوانی به همراه پدر به همدان رفت و پس از مدتی برای ادامه دروس حوزوی راهی اراک شد.
آیت الله لواسانی در هفده سالگی پس از تاسیس حوزه علمیه قم به این شهر هجرت کرد و پس از مدتی با حضرت امام خمینی، هم حجره و هم بحث شد. ایشان در قم از محضر استادان بزرگواری همچون حاج شیخ عبدالکریم حائری، سید محمد تقی خوانساری، سید محمد حجت، محمد علی شاه آبادی و میزا جواد آقا ملکی تبریزی دروس خارج فقه و اصول، عرفان، سیر و سلوک و حکمت و فلسفه را فرا گرفت و سپس در نجف در پای درس بزرگانی چون آقاضیاءالدین عراقی و میزا ابولاحسن مشکینی به تلمذ نشست. آیت الله لواسانی در سال 1314 شمسی از طرف مراجع بزرگ قم به تولیت مدارس فیضیه و دارالشفا منصوب شد و این دو حوزه علمیه را به مدت شش سال به بهترین وجه اداره کرد. این عالم مجاهد پس از آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی بارها حمایت قاطع خود را از امام عنوان کرده و پس از تبعید ایشان به ترکیه، به نمایندگی تام الاختیار آن حضرت در تهران منصوب گردید. فعالیت های آیت الله لواسانی پس از مدتی برای رژیم گران آمد و ایشان را به مدت سه سال به منطقه هشت پر در طالش تبعید کرد. وی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، بی هیچ نام و عنوانی در کنار امام قرار گرفت و تا اخرین لحظه پشتیبان آن حضرت بود. این مرد الهی سرانجام در 8 مهر 1369 شمسی در 84 سالگی دارفانی را وداع گفت و در حرم مطهر حضرت معصومه به خاک سپرده شد.
منبع:علی حائری و همکاران،روز شمار شمسی(قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما،1382)ص206. (با اندکی دخل و تصرف از سوی مرتضی شیرودی)
