آیت‌الله حائری با تأسیس و بازسازی حوزۀ علمیه قم، توانست کار فرهنگی عمیقی را برای تقویت دین مبین اسلام و مکتب اهل‌بیت (علیهم السلام) انجام دهد؛ آن بزرگوار به مدت 15 سال، در دورۀ پرالتهاب رضاخانِ قلدر و دیکتاتور، این حوزۀ نوپا و مقدس را با تحمل مصائب و مشکلات طاقت‌فرسا، به‌خوبی و به‌نحو شایسته اداره کرد.
آن‌جناب، با صبر، بردباری، کفایت و درایت، کار عمیق علمی و فرهنگی خویش را انجام داد و شاگردانی مجتهد و زبردست، تربیت نمود که توانستند در تحولات سیاسی ـ اجتماعی کشور بزرگ و پهناور ایران، نقش ممتازی را ایفا نمایند؛ از جمله آنان، آیات عظام: سید‌صدرالدین صدر، سید‌محمدتقی خوانساری، سید‌محمد حجت، سید‌محمدرضا گلپایگانی، شیخ محمدعلی اراکی و به‌ویژه امام خمینی (ره) بودند؛ امامی که توانست رهبری انقلاب شکوهمند اسلامی را تا پیروزی نهائی، عهده‌دار شود.
در جریان انقلاب، حوزۀ عظیم و توانمند قم، یکی از عوامل اصلی پیروزی محسوب می‌شود؛ به‌‌دلیل اینکه رهبری این انقلاب؛ یعنی خمینی کبیر، از شاگردان و پرورش یافتگان حوزه‌ای بود که به همت و پشتکار شیخ عبدالکریم حائری یزدی تأسیس شد.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
