به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مجموعه دو جلدی «یگان ویژه حیفا؛ روایتی مستند از عملکرد بهائیان نظامی» نوشته سرهنگ شاداب عسگری به همت انتشارات پژوهشکده تاریخ معاصر منتشر شد.
بهائیان از سال ۱۲۷۰ به بعد حضوری محدود، پراکنده و با پوشش مسلمانی در نیروهای مسلح قاجار، مانند قزاق‌ها، شهربانی و ژاندارمری داشتند. با انتصاب رضاخان به وزارت جنگ، این حضور رشد و سرعت چشمگیری پیدا کرد. حضور بهائیان در ارتش شاهنشاهی و مجموعه اقداماتی که آنها در دوره رضاشاه و محمدرضا پهلوی انجام دادند، از موضوعات مهم و البته مغفول تاریخ معاصر ایران است. با توجه به اهمیت ارتش نزد رضاخان و حکومت پهلوی، بهائیان در این حوزه سرمایه‌گذاری کلانی کردند و از آن طریق توانستند در همه ادارات و مؤسسات دولتی و غیردولتی متصل به ارتش و به‌طور مشخص، جایگاه‌های اطلاعاتی، امنیتی، قضائی و همچنین سایر مراجع صاحب قدرت و کارساز حکومت پهلوی نفوذ کنند و حضور جدی، پررنگ و تأثیرگذاری داشته باشند.
اهمیت موضوع ریشه در توجه خاص و ویژه بهائیان به عنوان یک جریان شبهه مذهبی نسبت به ارتش شاهنشاهی در حکومت پهلوی دارد. بهائیان نیز با مورد توجه قرار دادن اهمیت ارتش در نزد رضاخان و حکومت پهلوی، سرمایه‌گذاری کلان و قابل‌توجهی را در این حوزه به مرحله اجراء درآوردند و از آن طریق قادر شدند تا در تمامی ادارات و مؤسسات دولتی و غیردولتی متصل به ارتش و به طور مشخص، جایگاه‌های اطلاعاتی، امنیتی، قضائی و همچنین سایر مراجع صاحب قدرت و کارساز حکومت پهلوی نفوذ و حضوری جدی، پر رنگ و تأثیرگزاری داشته باشند.
در حوزه بین‌الملل نیز، سوای باورها و اقدامات رضاخان و تمایلات بهائیان برای حضور در مراکز قدرت حکومت جدید ایران، اراده انگلیسی‌ها که در پایان جنگ جهانی اول رهبری کشورهای استعمارگر جهان را عهده‌دار شده بود، در ایجاد یک کشور مقتدر با ارتش منسجم و قوی در مرزهای جنوبی روسیه که بتواند منافع آنها را در مواجهه با تهدیدات بلشویک‌ها مراقبت و حفظ نماید، همراه با امیال و اهداف صهیونیستها برای کشورهای اسلامی شرایط منحصر به فردی را در تاریخ معاصر ایران رقم زده بود. رهبری این ارتش قوی را هم می‌بایست دیکتاتوری که از توانمندهای لازم برای سرکوب تمامی تحرکات گروه‌های اجتماعی مسلح داخلی برخوردار است، بر عهده داشته باشد. تحت این شرایط و از آنجائی که پهلوی اول دولت خود را «بر دو ستون ارتش و دیوان‌سالاری» پی‌ریزی کرده بود، نقش شاخه نظامی بهائیت که در قامت یک «سازمان سیاسی» غیررسمی منسجم و آرمان‌مند که برای کسب قدرت فعالیت می‌کرد، در یکی از دو رکن بنیادین حکومت پهلوی یعنی ارتش شاهنشاهی، نیازمند مداقه جدی بود.
ایجاد زمینه‌های لازم برای شناسائی «شبکه بهائیان نظامی» مشتمل بر بهائیان رسمی و مخفی و مهمتر از آن، مسلمانانی که دارای روابط خاص با آنها بودند، همراه با پیروان سایر ادیان از طریق معرفی حداکثری بهائیان نظامی و مرتبطین آنها که تاکنون شناخته یا معرفی نشده بودند، را می‌توان از دیگر دلایل با اهمیت بودن این پژوهش برشمرد. همچنین تلاش شده تا با استناد به سوابق و مستند موجود از بهائیان و هر آنچه که طرح‌ونقل کرده یا به رشته تحریر درآورده‌اند، مباحث و ابهامات مورد نظر دربارة آنها، مورد کنکاش و پاسخگوئی قرار گیرد تا عیاری جدید از این سازمان به دست آید. چرائی و چگونگی ارتباط اطلاعاتی بهائیان با اسرائیل و در ادامه نیز، تبیین شیوه‌های رفتاری بهائیان نظامی که با استفاده حداکثری از اسناد دست اولی همراه شده، مجموعه و منظومه‌ای را ایجاد می‌کند تا این کتاب از نظر ارائه دادن اطلاعات تخصصی از قابلیت استناد برخوردار شود. سرانجام، چهره جدیدی مرتبط با ارتش شاهنشاهی و رفتار نظامیان طراز اول آن در حوادث و شرایط مختلف تاریخ معاصر نیز، ارائه داده می‌شود.
ضرورت تدوین و تألیف این کتاب در مقطع کنونی نیز، به واسطه بالا بردن اطلاعات تخصصی و اطلاع‌رسانی دربارة چگونگی عملکرد بهائیان در حوزه‌های مختلف که در گذشته‌ای نه چندان دور و در قالب ایجاد شبکه انجام می‌شد، برای افرادی است که علاقمند به انجام کار تحقیقی و پژوهشی در این ارتباط هستند. مسئله شبکه‌سازی در دنیای کنونی بسیار حائز اهمیت است چراکه بعد از اتمام جنگ جهانی دوم، تغییری اساسی در حکمرانی جهانی اتفاق افتاد. بدین معنا که حسب ظاهر رژیم حکومتی عوض می‌شود، اما حکمرانی باقی می‌ماند زیرا، دیگر شبکه‌ها اقدامات اساسی را اجرائی می‌کنند. در این روش جدید، سازمان ملل و تمامی نهادها، سازمان‌ها و تشکیلات وابسته به آن بازوی اصلی محسوب شده و مهمترین کنشگران آن نیز شامل شبکه‌های مختلفی همانند زرسالاران یهود، فراماسون‌ها، سرویس‌های اطلاعاتی، فرق و آئین‌ها، بهائیان، تعدادی از دولت‌های مطرح و امثالهم، می‌شود.
بهائیان، با سوءاستفاده از پوسته ظاهری «حقوق بشر»، باتوجه به شرایطی که طی چند دهه گذشته بر تمامی کشورهای جهان سایه انداخته است، وضعیت خاصی را برای خودشان ایجاد کرده‌اند که بی‌شباهت به قوانین کنسولی نبوده و شاید بتوان از آن به عنوان «قضاوت‌سپاری نوین» نام برد. دیگر آنکه، الزامی برای اینکه تمامی افراد فعال در این شبکه‌ها و حتی مالکیت ظاهری و باطنی این شبکه‌ها منتسب به بهائیان باشد به طور حتم وجود ندارد. در شرایط جدید، علاقه‌مندی بیشتر بهائیان، ایجاد شبکه‌ها یا تجمیعی از افراد به‌گونه‌ای است که بهائیان در میان آنها به چشم نیایند. سرانجام، در این روش جدید، هدف آنها حکمرانی بدون حکومت است.
گفت‌وگو با بهائیان نظامی شاغل در حکومت پهلوی
با توجه به اهمیت همین موضوع، مجموعه دو جلدی «یگان ویژه حیفا؛ روایتی مستند از عملکرد بهائیان نظامی» نوشته سرهنگ شاداب عسگری به همت انتشارات پژوهشکده تاریخ معاصر منتشر شد. شاداب عسگری به منظور شناسایی شبکه بهائیان نظامی و مسلمانانی که دارای روابط خاص با آنها بودند، بیش از ده سال از عمر خود را بر این موضوع گذاشته و بیش از پنج‌هزار سابقه مربوط به نظامیان شاغل در حکومت پهلوی را که احتمال آلودگی آنان متصور بود، مطالعه کرده و حتی با چند تن از بهائیان نظامی شاغل در حکومت پهلوی یا اقوام نزدیک آنان و همچنین غیر نظامیان فعال و تعدادی از متبریان گفت‌وگو کرده است.
او در این کتاب می‌کوشد به پرسش‌های زیر پاسخ دهد:
۱. بهائیان تا چه سطحی و به چه میزان در ارتش نفوذ کرده بودند؟
۲. روند نفوذ بهائیان در ارتش در مدت ۵۷ سال چگونه بوده است؟
۳. شبکه بهائیان را چه افرادی تشکیل می‌دادند؟
۴. محافل بهائیان در ارتش چگونه شکل گرفت و ارتباطات آنها با یکدیگر چگونه برقرار می‌شد؟
۵. کارویژه بهائیان در ارتش چه بود؟
۶. دلیل همراهی و حمایت اسرائیل از بهائیان چیست؟
شاداب عسگری می‌گوید: بدون اغراق، کتاب یگان ویژه حیفا – روایتی مستند از بهائیان نظامی، در موضوعات مشابه خودش، بی بدیل است. مطالعه ۵ هزار پرونده انفرادی، ۳ هزار کتاب و تعداد قابل توجهی از نشریات، بازبینی سایتها و تمامی آنچه که در فضای مجازی طرح شده و قابل دسترسی بود در له یا علیه بهائیت، مصاحبه با افراد مختلف، و بسیاری از دیگر اقدامات انجام شده در طول ۱۱ سال گذشته، باعث شده تا این نتیجه حاصل شود.
به گونه‌ای به نقش بهائیان مستند به اسناد و مدارک پرداخته که تحقیقاً کمتر یا اصلاً به آن پرداخته نشده بود. نقش مخرب و استعماری آنها در حوادثی همچون مشروطیت، کودتای ۱۲۹۹، ۱۳۲۰، کودتای ۱۳۳۲، قیام ۱۳۴۲، پیروزی انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و …، را به وضوح و مستند به مدارک و اسناد متقن غیرقابل انکار، تشریح و تبیین شده است.
روابط بهائیان با صهیونیستها شکافته شده و میزان سلطه رژیم اشغالگر بر این جریان سیاسی مشخص شده است. ارتباط بهائیان با مستشاران آمریکائی و مجموعه اقداماتی که در راستای جاسوسی برای سفارت آمریکا تا سال ۱۳۵۹ به صورت رسمی انجام داده‌اند. به اکثریت قابل توجهی از ابهامات و شایعاتی که بهائیان در خصوص رفتار با خودشان در قبل یا بعد از انقلاب، مطرح می کنند، مستدل و با منطق پاسخ داده شده است.
شاید در کمتر کتبی، روابط خانوادگی و خویشاوندی بهائیان با صهیونیستها مورد توجه قرار گرفته باشد که در این کتاب مورد بیان گردیده است.به طور مثال، چه تعدادی اطلاع دارند که حسنعلی منصور با امیرعباس هویدا باجناق بوده و هر دو نفر داماد دختر حسن وثوق یا همانا وثوق الدوله ۱۹۱۹ بودند.
در حکومت پهلوی فقط تعداد ۱۱۲ نفر از بهائیان نظامی شناسائی شده بودند که در این کتاب، اطلاعات جامع و کامل حدود ۱۳۰۰ نفر از آنها طرح و درج شده است. چرائی و چگونگی رفتارهای بهائیان نظامیان و ایجاد محفل در پادگانهای مختلف و واکنش ضداطلاعات و ساواک به این رفتار آنها، از دیگر موضوعاتی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است.
مجموعه دو جلدی «یگان ویژه حیفا؛ روایتی مستند از عملکرد بهائیان نظامی» نوشته سرهنگ شاداب عسگری در ۱۵۰۰ صفحه به همت انتشارات پژوهشکده تاریخ معاصر منتشر شد.
