مجتمع آموزش عالی تاریخ سیره و تمدن اسلامی

 

علت عدم قبول یاری رساندن ملائک در روز عاشورا توسط امام حسین (علیه السلام) چه بود؟

سخن تاریخ: شیخ صدوق در علل الشرایع از ابوحمزه ثمالى روایت می‎کند که گفت: خدمت امام باقر(علیه‎السلام) عرض کردم: یابن رسول الله آیا همه شما قائم به حق نیستید؟ فرمود: بلى، گفتم: پس چرا فقط یک نفر از شما ملقب به قائم است؟

فرمود: زمانی که جد من حسین(علیه‎السلام) شهید شد ملائکه به درگاه خداوند نالیدند و به گریه بانگ و فریاد آوردند و عرض کردند: بارالها آیا از کسى را که پسر پیغمبر تو را که بهترین خلق تو می‎باشد کشت، دست بازداشتى؟ خطاب آمد: اى فرشتگان من آسوده باشید به عزت و جلال خودم قسم که از این جماعت انتقام می‎کشم اگر چه بعد از امروز باشد. آنگاه امامانى که از صلب امام حسین (علیه‎السلام) باید بیایند به ملائکه نشان داد و از جمله قائم آنان که امام دوازدهم باشد، را به آنها بنمود در حالی که آن حضرت ایستاده بود. پس فرمود با این قائم از آنها انتقام خواهم کشید بدین جهت آن حضرت را قائم گویند.

منظور ما از نقل این روایت این بود که چون امام حسین(علیه السلام) شهید شد ملائکه گریان شدند و در درگاه الهى نالیدند و بانگ و فریاد برآوردند. امام صادق(علیه‎السلام) فرمود که روز عاشورا چهار هزار ملک نازل شدند تا یارى حضرت حسین (علیه‎السلام) را بنماید حضرت به آنها اذن نداده مراجعت کردند تا تکلیف خود را معلوم کنند. ولى مجددا نازل شدند. دیدند حضرت شهید شده آنگاه گردآلوده نزد قبر آن حضرت ماندند و پیوسته تا روز قیامت بر آن حضرت گریه می‎کنند و رییس آنها ملکى است به نام منصور. منصور نام هر کسی است که امام را زیارت کند آنها از او استقبال می‎کنند و چون با حضرت وداع کنند او را مشایعت نمایند و اگر مریض شود از او عیادت کنند و چون بمیرد و نماز بر او خوانند طلب مغفرت براى او کنند.

در کامل الزیاره حدیث مفصلى نقل می‎کند مشتمل بر این که ملایکه ی حائر حسینى شب و روز گریه بر آن حضرت می‎کنند و فتور و سستى در این امر ندارند مگر در دو وقت. یکى وقت زوال و دیگر وقت طلوع فجر که در این دو وقت با ملایکه ی آسمان که به زیارت قبر حسین(علیه السلام) می‎آیند، گفتگو می‎کنند و از اخبار آسمان پرسش می‎نمایند.

نیز در کامل الزیاره از ابن عباس نقل می‎کند که اول ملکى که خبر قتل حسین(علیه‎السلام) را براى حضرت رسالت آورد جبرئیل بود که با بال هاى گشوده گریه کنان و صیحه زنان آمد و این خبر را داد و قدرى از تربت حسینى را حمل کرده بود که بوى مشک از او برمی‎خاست و فضا را معطر کرده بود.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *