نظر به اهمیت حادثه کربلا و گستره اثرگذاری آن، دقت در گزارشهای مربوط به این واقعه اهمیتی دو چندان دارد، به علاوه با توجه به تحریف های صورت گرفته به نقد کشاندن گزارش های ناسازگار با سیره امام حسین (علیه السلام) و حوادث مربوط به کربلا ضروری به نظر می آید. از جمله گزاره های منسوب به امام حسین (علیه السلام) در جریان حادثه عاشورا، منقولاتی است که بر اساس آنها امام (علیه السلام) اعلام می دارد کسانی که دَین بر ذمّه شان است از همراهی ایشان در پیکار با دشمنان کناره گیرد.
در پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی، اَسناد و محتوای این روایات مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های تحقیق حکایت از آن داشتند که این روایات از هر دو جهت سند و متن در معرض نقدهای جدی قرار دارند.
از نظر سندی، اسناد تمام روایات ضعیف هستند و از نظر محتوایی، مضمون روایات با قرآن کریم و سنت در تعارض هستند. تعارض آنها با دو دسته از آیات: 1) آیات وصیت، 2) آیات جهاد روشن گردید و تعارض آنها با چهار دسته از روایات اهل بیت (علیهم السلام): 1) شهادت اهل بیت (علیه السلام) با دَین بر ذمّه، 2) تصدی اهل بیت (علیه السلام) در پرداخت دَین اصحاب، 3) دعوت امام حسین (علیه السلام) از مدیونان برای پیکار با یزدیان، 4) جواز ضمانت یا وصایت زنان، آشکار گردید.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
