در اوایل هجرت پیامبر به مدینه منابع مالی درآمدهای مسلمین ناچیز بوده و غنایمی را که مجاهدان مسلمان از جنگ ها به دست می آوردند بلافاصله پس از خاتمۀ جنگ بین خودشان تقسیم می کردند تا اینکه در سایۀ فتوحات بیشتر مسلمین و پیمان صلحی که با یهودیان و و نصاری و زرتشتیان متعهد شد مسأله جزیه و با فتح سرزمین ها و به دست آوردن راضی بسیار مسأله خراج پی ریزی شد و تا قبل از آن نیز منبع درآمد دولت اسلامی شامل زکات، خمس، غنایم جنگی و غیره …. می شد.
بنابراین از نظر مالی چند منبع درآمد دردورۀ امویان وجود داشت. فتوحات و کسب غنائم بیشتر منجر به افزونی مال در قلمرو خلافت شد که این امر تشکیل دیوان را به راهنمایی ایرانیان به دنبال داشت.
این مقاله بر آن است تا ضمن بازشناسی این منابع، زمینه ها و نتایج مترتب برآن را نیز بازگو نماید. روش تحقیق، مطالعه تاریخی و به صورت تحلیلی و توصیفی می باشد که با استفاده از منابع اسلامی انجام گرفته است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که غنائم به دست آمده از فتوحات مسلمین در ایران از دیگر مناطق فتح شده بیشتر بود و این امر موجب افزایش ثروت دولت اسلامی شد. در واقع می توان گفت این غنائم سهم بزرگی در اقتصاد عصر اموی داشته است.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
