به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «سرقت شهری در دوره ناصری» نوشته حسین بیاتلو از سوی پژوهشکده تاریخ اسلام منتشر شد.
در بیشتر پژوهشها و تحقیقاتی که درباره تاریخ ایران در عهد قاجاریه توسط محققان ایرانی و غیرایرانی انجام شده، غالباً موضوعات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در کانون توجه بوده و موضوعات اجتماعی کمتر مجال ظهور و بروز یافته است.
این کتاب یکی از جرایم و ناهنجاریهای معمول جوامع، یعنی سرقت شهری در عهد ناصری را بررسی کرده و از این رو مطالبی که در آن آمده، یکی از جنبههای مهم و جالب زندگی اجتماعی و روزانه عهد ناصری را مورد مطالعه قرار داده که هم برای علاقهمندان به دوره قاجاریه و هم برای مخاطب عام خواندنی و قابل توجه است.
منظور از سرقت شهری، سرقتهایی است که در محدوده شهرها و از خانهها، مغازهها، اماکن مذهبی و غیره انجام میشد. خردهسرقتهای شهری مانند جیببُری، قاپزنی و غیره نیز جزو سرقتهای شهری قرار گرفته است. طبعاً سرقتهایی که در حیطۀ راهزنی (قطاع الطریق)، غارت کاروانها و غیره بوده، در این کتاب به آنها پرداخته نشده است.
مؤلف کوشیده است زوایای مختلف سرقتهای شهری و اقشاری که بیشترین سرقتهای شهری به آنان منتسب است و نیز نحوه برخورد حکومتی و مردمی با سارقان را تشریح کند. در این کتاب، علاوه بر بررسی و تشریح سرقت شهری در عهد ناصری، پیشینهای مفصل درباره سرقت پیش از عهد ناصری و در جهان اسلام نیز آمده است که شمایی کلی از این ناهنجاری اجتماعی را ارائه میدهد.