يکي از نمونه‌هاي ماندگار مباهات اهل بيت (علیهم السلام) به جناب جعفر طيار، زماني است که امام حسن (علیه السلام) پس از صلح با معاويه فرمودند: «جايگاهي که خداوند به جناب حمزه و جعفر طيار اعطا کرده است به‌خاطر قرابت و خويشاوندي با پيامبر (صلی الله علیه و آله) است.»(طوسي، الامالي، ص564).
در سوي مقابل امام در برابر معاويه اشاره به پستي نسب وي کرده و فرمودند: «پدر من علي (علیه السلام) است و پدر تو صخر است. مادر من فاطمه (سلام الله علیها) است و مادر تو هند است.
پدربزرگ من رسول خداست (صلی الله علیه و آله) و پدربزرگ تو حَرب است. مادربزرگ من خديجه (علیها السلام) است و مادربزرگ تو قتيله است پس خدا لعنت کند از ما آن کسي را که نامش پليدتر و نسبش پست‌تر و سابقه‌اش بدتر و پيشتاز در کفر و نفاق بوده است.»(ابوالفرج اصفهاني، ج1، ص19؛ مفيد، الارشاد، ج2، ص15).
