اندیشه ها در بستر مسائل سیاسی و اجتماعی شکل میگیرند. سده های نخستین اسلامی و مشکلات سیاسی فراوان آنها زمینهساز پیدایش اندیشه هایی بود که با دغدغة حفظ سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) در عرصه های مختلف سیاسی و فرهنگی جلوهگر شد. احمد بن حنبل (241 ق) را می توان یکی از صاحبان چنین اندیشه ای در آن دوران شمرد.
در این مقاله سعی خواهد شد تا با روش درک منطق درونی نظریه سیاسی که الگویی برای شناخت نظریه سیاسی است و با رویکردی تاریخی نظریه احمد بن حنبل درباره حاکمیت جائر بررسی شود. براساس روند پیشنهادی اسپریگنز، ابتدا اوضاع سیاسی – اجتماعی و بحران های قرون دوم و سوم هجری را مورد بررسی قرار می گیرد و در ادامه علل اصلی بحرانها و تأثیر آنها در ایجاد اندیشه های احمد در قالب مؤلفه هایی چون درگیری های سیاسی، مناقشه های فکری، جهت دهی خاص به روایتها و احادیث، مناقشه های کلامی و سرانجام اقتداری شدن فقه سیاسی دنبال می شود.
مهمترین نتیجة این عوامل، بروز اندیشه ای برای حفظ حاکمیت جائر و حمایت از قدرتهای سیاسی بوده است.
برای مشاهده متن کامل مقاله فایل را دانلود نمایید.
