یکی از دیوانگان فرزانه نزدیک معاویه شد.
معاویه به او گفت: از قرآن چیزی می دانی؟
گفت: خوب می دانم.
گفت: بخوان تا بشنوم.
گفت: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ. إِذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ . وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَخْرُجُونَ في دينِ اللَّهِ أَفْواجاً.
معاویه گفت: اشتباه خواندی. باید بخوانی يَدْخُلُونَ في دينِ اللَّهِ أَفْواجاً.
آن دیوانه گفت: آن در زمان رسول خدا بود اما اکنون از دین خدا خارج می شوند.
رازی، ابوالفتوح، تفسیر روح الجنان، 202/12
