این کتاب روایتی از هشتاد و نه سال زندگی «رضاداوری اردکانی» است.
رضا داوری اردکانی در 15 خرداد سال 1312در اردکان در ایران به دنیا آمد. او فیلسوف و متفکر ایرانی و استاد بازنشستۀ گروه فلسفۀ دانشگاه تهران بوده است. داوری اردکانی از ابتدای تأسیس فرهنگستان علوم، عضو دائم این فرهنگستان بوده و از سال 1377 ریاست آن را برعهده داشته است.
او بیش از 70 عنوان کتاب در حوزه های مختلف فکری منتشر کرده و از چهره های شاخص حوزۀ نظریه پردازی فرهنگی و اندیشۀ فلسفی ایران به شمار می رود. او همچنین عضو سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو فعلی شورای عالی علمی مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی بوده است. داوری اردکانی از منتخبان جشنوارۀ «چهر های ماندگار» جمهوری اسلامی ایران است.
«دوران داوری»، داستان مردی است که در آستانۀ نودسالگی، محکم و موقر در مرز میان فلسفه و ژورنالیسم ایستاده است. این کتاب شامل وقایع نگاری فرهنگی و فکری هشتاد و نه سال زندگی رضا داوری اردکانی، فیلسوف ایرانی است.
بدیهی است که به دلیل مواجهات ومباحثات داوری با چهره های پرشماری از تاریخ اندیشۀ معاصر ایران از دهۀ چهل خورشیدی تا به امروز، این کتاب را می توان دربردارندۀ داستان روشنفکران و فیلسوفان ایرانی در قرن گذشته نامید.
داستانی که اگرچه داوری در آن نقش اول را برعهده دارد، اما روایت گر شخصیت، فردیت و موقعیت های مهم فرهنگی و فکری در دهه های گذشته است. سال هایی که جلال آل احمد و احمد فردید روشنفکرش ، حسین نصر و داریوش شایگان آکادمیسینش، مظفر بقایی و غلامحسین صدیقی سیاستمدارش، مصطفی رحیمی و غلامحسین ساعدی نویسنده اش و علی شریعتی و عبدالکریم سروش سخن سرایش بوده اند. «دوران داوری» ناداستانی برای یک درک روایت است. روایت مواجهه و چه بسا مبارزۀ روشنفکران با خرد فلسفی.
