کتاب حاضر به بررسی نقش و جایگاه سادات در جامعۀ هند از ورود اسلام تا اواخر گورکانیان می پردازد.
پس از نخستین حملات نظامی مسلمانان به هند و تصرف بخش های غربی آن، اسلام در این سرزمین گسترش یافت. نفوذ و گسترش اسلام در هند بیشتر از آنکه با زور شمشیر باشد، به وسیلۀ عوامل غیرنظامی صورت گرفت. با بررسی علل توسعۀ اسلام دراین سرزمین، می توان دریافت که یکی از عوامل مهم، طبقۀ سادات بودند.
کتاب حاضر به بررسی نقش و جایگاه سادات در جامعۀ هند از ورود اسلام تا اواخر گورکانیان می پردازد. اگرچه اسلام و پی حملات نظامی مسلمانان وارد شبه قار شد، اما آنچه موجب نشر و ترویج اسلام و تمدن اسلامی در این سرزمین شد، عوامل پیدا و پنهان دیگر، از جمله فعالیت اقشار غیرنظامی همچون تجار، صوفیان، علما و سادات بود که در نهایت منجر به تعمیق و تثبیت فرهنگ و تمدن اسلامی و شکل گیری حکومت های اسلامی قدرتمندی همچون گورکانیان گردید. طبقۀ سادات با توجه به منزلت دینی و جایگاه اجتماعی خود بین گروه های مختلف، نفوذ داشتند. آنان در شبه قاره، از جایگاه والایی برخوردار بودند و از این موقعیت، برای نشر و گسترش اسلام و تشیع بهره بردند. سادات با درایت، کاردانی و توانایی علمی و حتی اداری خود، به جایگاه های والایی در بدنۀ سیاسی و اجتماعی هند دست یافتند و در برخی ادوار موفق به تشکیل دولت شدند که در این پژوهش به تفصیل به آن پرداخته شده است.
مطالب در هشت فصل دسته بندی شده است:
فصل اول: سیمای طبیعی و جغرافیایی هند موقعیت جغرافیایی شبه قاره هند
فصل دوم: نگاهی اجمالی به روند ورود اسلام به هند و بررسی عوامل نفوذ تشیع در آن
فصل سوم: سادات در هند از ورود اسلام تا پایان عصر ترکان (قرن اول تا هشتم هجری)
فصل چهارم: سادات از پایان عصر ترکان تا تأسیس دولت گورکانی
فصل پنجم: سادات در هند، عصر گورکانیان از بابر تا جهانگیر(932-1014 ق)
فصل ششم: سادات عصر جهانگیر شاه و شاه جهان گورکانیانی
فصل هفتم: جایگاه سادات در هند از اورنگ زیب تا انحطاط گورکانیان
فصل هشتم: سادات در ایالات تابع گورکانیان
