به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مجید نجف‌پور، پژوهشگر تاریخ و دکتری تاریخ سیاسی در نشست تحلیلی «مهره موشک در شطرنج قدرت» که در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد، گفت: واقعیت تاریخی بیانگر این مهم است که صدور مجوز خرید اسلحه از سوی آمریکا، بیش از آنکه به کار ایران بیاید، عاملی در جهت حفظ منافع آمریکا بود.
وی ادامه داد: در سایه حمایت‌های بی‌دریغ سیاست‌گذاران کاخ سفید از حکومت پهلوی، این رژیم نه‌تنها در خاورمیانه نقش ژاندارم قدرتمندی را در مقابل اعراب به عهده گرفت، بلکه فرسنگ‌ها فراتر از مرزهای آبی و خاکی کشور، بازیگر نقش قدرت از سوی آمریکا بود.
این مدرس دانشگاه افزود: آمریکایی‌ها که هرگز میل نداشتند مستقیماً خود را درگیر مواضع شوروی در خصوص حوزه خلیج فارس و دریای عمان و در حمایت از جنبش‌های مارکسیستی قرار دهند، این مأموریت را به ارتش ایران سپردند.
به گفته نجف‌پور، ایران جدای از آسیا، در قاره آفریقا نیز نقش ژاندارمری خود را به نمایش گذاشت؛ از جمله فعالیت‌های برون‌مرزی ارتش ایران در سال ۱۳۵۶ ش. در قاره آفریقا، پشتیبانی نیروی نظامی ایران از رئیس جمهور سومالی در نبرد با ارتش اتیوپی بود.
وی افزود: بعد از اشغال ایران توسط متفقین و به سلطنت‌رسیدن محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲۰ ش. یکی از برنامه‌هایی که در دستورکار محمدرضاشاه قرارگرفت، برنامه اصلاح و بازسازی ارتش و نقش وی در حفاظت از منافع غرب مخصوصاً آمریکا بود. دولتمردان آمریکا سه طرح عملیاتی را برای حفظ منافع خود و جلوگیری از گسترش اردوگاه کمونیسم در خلیج فارس و دریای عمان ترسیم کردند.
نجف‌پور تصریح کرد: طرح نخست، ایجاد حلقه محصورکننده خویش با کمک کشورهای پاکستان، ایران و ترکیه بود که به مثابه خط مقدم جبهه در مقابل موج اندیشه‌های فکری کمونیسم ایستادگی نمایند.
در گام دوم، با توجه به آمایش سرزمینی و موقعیت جغرافیایی ایران، شاه به توسعه و تجهیز نیروی‌های مسلح در سایه روابط مستشاری نیروی نظامی آمریکا با ایران پرداخت و در گام سوم که در موضوع راهبرد دفاعی و امنیتی ارتش ایران شکل گرفته بود، اقتدار نظامی ارتش ایران در عملیات‌های فرامرزی در حوزه خلیج فارس و خاورمیانه، تحت حمایت دکترین آمریکا توسط محمدرضا شاه پهلوی به انجام رسید.
وی یادآور شد: ایران در دوران اوج روابط خود با آمریکا که مصادف با ریاست جمهوری ریچارد نیکسون بود، نهایتاً ایفاگر نقش ژاندارمری در منطقه غرب آسیا بود.
این مدرس دانشگاه افزود: سلاح‌های آمریکایی در نیروهای مسلح ایران، یک وابستگی شدید در ارسال قطعات به ایران را به همراه داشت و همین عامل، باعث حضور تعداد قابل‌توجهی از مستشاران آمریکایی در ایران شد که به در اصل، باعث ایجاد شغل برای یکصدهزار شهروند آمریکایی در خارج شد که تمامی هزینه‌های مورد نیاز آن، از سوی دولت ایران تأمین می‌شد.
به گفته نجف‌پور، تردیدی نبود که ایران در زمان محمدرضاشاه، بهترین مشتری صنایع جنگی آمریکا بود. با اجرای چنین سناریویی، تمام درآمدهای نفتی شاه از طریق خرید سلاح و هواپیماهای مدرن و به‌روز، دوباره به خود آمریکا بازگردانده می‌شد.
