مُغَیرة بن شُعبه کیست؟
سخن تاریخ: او در سال پنجم هجری اسلام آورد، پس از آنکه گروهی از قبیله خویش (ثقیف) را به قتل رسانده بود و فراری بود.
وی در آغاز خلافت عمر، از سوی او، زمامدار بحرین «بحرین، سرزمینی میان ساحل جنوبی خلیج فارس و کرانههای شمالی صحرای بزرگ عربستان، شامل: اَحسا (لحسا)، هَجَر، هَفوف، جزیرة اُوال (بحرین امروزی) و….» [۱] شد سپس عمر، او را به زمامداری بصره گمارد و [پس از مدّتی] او را به خاطر ارتکاب زنا، از آنجا برکنار ساخت و استاندار کوفه کرد. به قول یکی از نکتهسنجان: یکی به دیگری میگفت: خداوند چنان بر تو خشم گیرد که امیر مؤمنان عمر بر مغیره گرفت (او را از حکومت بصره کنار نهاد و زمامدار کوفه ساخت)
هنگامی که برای خلافت با علی (علیهالسّلام) بیعت شد، مغیره نیز با ایشان بیعت نمود. به علی (علیهالسّلام) پیشنهاد داد که استانداران عثمان را کنار ننهد و طلحه و زبیر را به زمامداری برخی از مناطق، منصوب کند؛ امّا امام (علیهالسّلام) پیشنهاد وی را نپذیرفت.
شایان ذکر است که مغیرة بن شعبه، در دوران امام (علیهالسلام)، در سپاه معاویه مشارکت نداشت؛ امّا با علی (علیهالسّلام) دشمنی میکرد. هنگامی که حکومت به دست معاویه افتاد، به سوی معاویه رفت. معاویه هم او را بر کوفه منصوب کرد. وی بر منبر، امام علی (علیهالسّلام) را دشنام میگفت. مُغَیره، سرانجام، در سال ۵۰ هجری مُرد.[۲]
۱. ↑ ر.ک: قرچانلو، حسین، جغرافیای تاریخی کشورهای اسلامی، ج۱، ص ۲۳۱.
۲. ↑ محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه امیرالمؤمنین (علیهالسلام) بر پایه قرآن و حدیث و تاریخ ج۱۲، سال انتشار:۱۳۸۶، ص۴۱۵- ۴۱۷.