ترجمۀ حاضر اثری است که به بررسی اوضاع سرزمین ایران، درباریان پارسی و روابط آنان با مغولان درعصری می پردازد که به یکی از سیاه ترین دوره های تاریخ این کشور معروف شده است.
ترجمۀ حاضر اثری است که به بررسی اوضاع سرزمین ایران، درباریان پارسی و روابط آنان با مغولان درعصری می پردازد که به یکی از سیاه ترین دوره های تاریخ این کشور معروف شده است.
در این کتاب، شاهد بررسی ریشه های این انتساب، با تکیه برعملکرد صاحب منصبان ایرانی و مغول دربرهه های مختلف این دوران، به ویژه در ناحیۀ فارسی هستیم و به روابطی پی می بریم که بر مبنای مسائل اقتصادی و رقابت های مالی در مسیر کسب ثروت و قدرت شکل گرفته است؛ در نتیجه صحت و سقم توصیف مذکور از عصر مغول را نظاره خواهیم کرد. سرفصل ها و زیر فصل های کتاب به حد کافی گویای مطالب است. کتاب حاوی یازده فصل است که عناوین آن ها را از نظر می گذرانیم:
فصل اول: نظام سلطۀ مغولی
فصل دوم: فارس منطقه ای پررونق با جمعیتی متنوع
فصل سوم: نخستین ارتباطات با مغول ها
فصل چهارم: بی کفایتی جانشینان ابوبکر
فصل پنجم: حکام مغول و بزرگان ایرانی
فصل ششم: بی ثباتی سیاسی اردو و پیامدهای آن در شیراز
فصل هفتم: دسیسه های بزرگان محلی
فصل هشتم: فارس در دوران دولت ایلخانی اسلامی
فصل نهم: جنگ قدرت بین امرای مغول
فصل دهم: فارس، قربانی رقابت بین چوپانیان و آل اینجو
فصل یازدهم: آل اینجو در فارس
