آیا پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) با فتح ایران توسط اعراب موافق بودند؟
سخن تاریخ: فتح ایران در پی پیروزی مسلمانان بر سلسله ساسانیان پس از جنگهای متعدد روی داد. این فتح از زمان ابوبکر بن ابیقحافه آغاز، در زمان عمر به اوج رسید و تا سال ۳۰ هجری قمری یعنی اواسط زمان خلافت عثمان ادامه داشت. این فتوحات در زمان خلافت امام علی(علیه السلام) متوقف شد.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) در زمان حیاتشان در پی دعوت همگانی به اسلام، نامههایی به امپراتور روم شرقی، ایران، نجاشی، امیر غسانیان شام و امیر یمامه فرستاد[۱] و ایشان را به اسلام دعوت نمود. خسرو پرویز پادشاه ایران، این دعوت را نپذیرفت و نامه پیامبر را پاره کرد.[۲] بنابراین تنها اقدام و نظر پیامبر در مورد ایران، دعوت از پادشاه ایران به اسلام است و توصیهای در این زمینه وجود ندارد.
آغاز فتح ایران در زمان ابوبکر صورت گرفت. به این صورت که ابوبکر، خالد بن ولید را برای سرکوب مرتدین فرستاد. نیروهای مرتدین پس از شکست به عراق عقب نشینی کردند و حمایت ساسانیان از آنان خود به خود مسلمانان و ساسانیان را در مقابل هم قرار داد. در ادامه درگیریها در زمان عمر، ساسانیان دچار شکستهایی شدند. در نهایت سپاه ایران در جنگ قادسیه از مسلمانان شکست خورده و راه فتح ایران باز شد.
عبدالحسین زرینکوب نویسنده معاصر، علت رویاریی مسلمانان با ساسانیان را ادامه درگیری مسلمانان با مرتدین میداند.
منابع
1- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، بیروت، دار التراث، بیتا، ج۲، ص ۶۴۴ به بعد.
2- ابن سعد، طبقات الکبری، ج۱، ص۲۶۰.