رفتار برخی افراد در جشن عید غدیر
سه مأمور ارشادى در سه نقطه متفاوت، به جشن هاى عيد غدير اعتراض نموده و مى گويند: شيعيان بر خلاف سنت رسول الله(صلى الله عليه وآله) به بهانه اهل بيت(عليهم السلام) مراسم جشن و سرور غدير برپا مى كنند و در آن به صورت مختلط، زنان و مردان، به رقص مى پردازند.
پاسخ:
1. رويداد غدير، يكى از حادثه هاى قطعى و انكارناپذير در سيره رسول خدا و تاريخ اسلام است، و كمتر حديثى از نظر تواتر و كثرت راويان به پاى اين حديث مى رسد، زيرا صد و بيست صحابى و نود تابعى، و سيصد و شصت دانشمند سنّى گفتار رسول خدا(صلى الله عليه وآله) را در روز غدير درباره اميرمؤمنان(عليه السلام) نقل كرده اند.
با توجه به اين كثرت طرق، هيچ خردمندى نمى تواند آن را انكار كند و پيشواى وهابيان ابن تيميه در كتاب «العقيدة الواسطية»( [1]) آن را مى پذيرد و حتى تلميذ مكتب او حديث شناس معاصر جناب البانى نيز آن را در شمار احاديث صحيحه آورده است( [2])، امّا گروهى كه در دل مهر اهل بيت(عليهم السلام) را ندارند، پيوسته در طول تاريخ كوشيده اند كه اين حديث را به دست فراموشى بسپارند و از اين جهت شيعيان براى حفظ اين سنت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى كوشند كه اين خاطره زنده و پاينده بماند و اين جشن ها به خاطر تجديد ياد و خاطره اين حادثه تاريخى است و در حقيقت نوعى خدمت به سنّت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) است تا گفتار او محفوظ بماند آن جا كه گفت: «ألست أولى لكم من أنفسكم؟ قالوا: اللّهم بلى! فقال: من كنت مولاه فهذا علىٌّ مولاه…».
2. تعيين خليفه از جانب خدا كه پيام حديث غدير است، يك نعمت و موهبت آسمانى است و شايسته است انسان به خاطر اين موهبت، جلسه شكرگزارى برپا كند و آن را روز جشن و سرور بشمارد و ما اين آموزه را از قرآن و از رفتار حضرت مسيح(عليه السلام) آموختيم كه در روزى كه مائده آسمانى بر او و حواريون نازل شد، آن را عيد اعلام كرد و قرآن از زبان حضرت مسيح نقل مى كند:
(اللّهم أنزلْ علينا مائدة مِن السماء تكونُ لنا عيداً لأوّلنا وآخرنا) .( [3])
«خداوندا بر ما سفره اى از آسمان بفرست كه براى ما و پيشينيان و پسينيان ما عيد باشد».
آيا در جايى كه نزول يك وعده غذا از آسمان ارزش عيد گرفتن را داشته باشد، نعمت رهبرى الهى و آسمانى كه مانع از گمراهى امت تا روز قيامت است ارزش عيد گرفتن و جشن و شادى ندارد؟
3. شيعيان در اين مورد از سيره پيامبر پيروى مى كنند، زيرا به نقل بسيارى از محدّثان اهل سنت، رسول گرامى(صلى الله عليه وآله) ، عمامه اى بر سر على(عليه السلام) پيچيد و به او فرمود در خيمه اى بنشينيد تا بزرگان صحابه براى تبريك به نزد او آيند و با او بيعت كنند و حتى شيخين يعنى ابوبكر و عمر نيز به نزد او آمدند و با او بيعت كردند و اين جمله تاريخى را گفتند: «هنيئاً لك يابن أبى طالب أصبحت مولاى و مولى كلّ مؤمن ومؤمنة» ( [4]) ، ولى متأسفانه شما مأموران ارشادى حتى از سيره سلف خود، آگاه نيستند، و چنين سخنان بى اساسى را مى گوييد و اجازه نمى دهيد يك نفر اشتباهات آنها را بازگو كند.
4. امروز در جهان حتى در ميان دول اسلامى رسم است كه سال روز رويدادهاى بزرگ را گرامى داشته و براى آنها جشن و بزرگداشت برپا مى كنند، حتى ملك فهد در سال 1319هجرى قمرى به عنوان گذشت يكصدسال از حكومت آل سعود، مراسم جشن و شادمانى و يادبود برگزار كرد و از همه كشورهاى اسلامى دعوت كردكه در اين جشن شركت كنند و پيشوايان شما در آن مجالس شركت كردند و يا سكوت كردند و چيزى نگفتند. آيا اين حادثه از نظر عقل و شرع اهميت بيشترى دارد يا روزى كه در آن هشتاد هزار نفر مورد خطاب رسول گرامى قرار گرفتند و در پايان، پيامبر(صلى الله عليه وآله) به آنها فرمود: «ألا فليبلغ الحاضر الغائب» وا ين برگزارى جشن ها، تجسم بخشيدن به همان سفارش رسول خداست.
5. اين مأموران ارشادى نه تنها درصدد اخفاى حقيقت هستند، بلكه تهمت ناروايى به مؤمنان مى زنند و مى گويند شيعيان در مجالس جشن خود، زن و مرد به رقص و پايكوبى مى پردازند.
ما ازاين مأموران خواهانيم مدرك اين تهمت را ولو در يك مجلس به ما نشان دهند، در حالى كه شما مارك امر به معروف و نهى از منكر را بر خود زده ايد پس بايد گروهى هم مأمور خود شما بشوند و شما را از تهمت زدن باز دارند.
***
( إنّ الّذين تُحبّون أن تشيع الفاحِشة فى الّذين آمَنوا
لَهُم عذابٌ أليم فى الدُّنيا والآخرة والله يعلم
وأنتم لا تَعْلمون* إنَّ الّذين يرمون
المحصنات الغافلات المؤمنات
لعنوا فى الدُّنيا والآخرة
ولهم عذاب عظيم) .( [5])
[1] . العقيدة الواسطية: رساله نهم، ص 407.
به نقل از پایگاه اینترنتی معظم له :
http://tohid.ir/fa/persian/articleView?articleId=4620
