مجتمع آموزش عالی تاریخ سیره و تمدن اسلامی
جستجو
Close this search box.
سخن تاریخ و چگونگی ایجاد فضا برای نشر معارف در دوران امام صادق (علیه السلام)

 

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، دوران پس از امیرالمؤمنین(ع) تا قبل از دوران امامین(ع) یعنی امام باقر و امام صادق(ع) دوران رکود نشر معارف عترت (ع) در جامعه بود و این به دلیل سیاست‌های سخت‎گیرانه بنی‎امیه در قبال اهل عترت (ع) و احادیث ایشان بود. سیاست‌هایی از جمله منع کتابت و حتی منع نقل حدیث که از دوران‌های گذشته توسط افرادی همچون معاویه ملعون صورت و شدت گرفت و تا قبل از خلافت عمر بن العزیز، خلیفه غاصب عباسی ادامه داشت، این در حالی است که دوران امام صادق(ع) با اینکه همزمان با دوران خلافت بنی‎امیه و بنی‎العباس غاصب بود، اما از جهتی فرصتی برای حضرت براینشر معارف ناب شیعی به شمار می‌رود.

در همین راستا، محمدحسین رجبی‌دوانی محقق تاریخ اسلام و عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (ع) در بیانی با اشاره به فرا رسیدن سالروز شهادت امام صادق (ع) گفت: حضرت صادق (ع) بنا بر نقل مشهور در سال 114 به امامت رسید و بیش از 34 سال امامت آن حضرت طول کشید که این دوره، دوره‌ای بسیار پر ماجرا و مهم از نظر حوادث سیاسی و اجتماعی بوده است.

* بیشتر بخوانید: رفتار امام صادق(ع) الگویی برای نشر معارف اسلام

وی با اشاره به اینکه امام صادق (ع) در دوران امامتشان شاهد خلافت غاصبانه بنی‌امیه، سقوط آنان و سپس روی کار آمدن خلافت جبّار بنی‌عباس بود، افزود: امامت آن حضرت با ادامه خلافت «هشام بن عبدالملک» خلیفه جنایتکار اموی آغاز شد تا اینکه در سال 125 هشام مُرد و برادرزاده‌اش «ولید بن یزید بن عبدالملک» قدرت را به دست گرفت.

این محقق تاریخ اسلام یادآور شد: مرگ «هشام بن عبدالملک» آغاز سستی و رو به انحطاط رفتن قدرت بنی‌امیه بود. از سال 125 تا سال 132 جنگ قدرت میان بنی‌امیه درگرفت و دوره خلافت‌ها کوتاه شد و ازل و قتل خلفا در رقابت‌های درون خانوادگی امویان شکل گرفت.

رجبی‌دوانی افزود: در فاصله سال 125 تا 132 که دوران ضعف و انحطاط بنی‌امیه بود، خلفای جائر از امام صادق (ع) غافل شدند و آن حضرت نیز فرصت مناسبی را به دست آورد تا وظیفه امامت خویش را در قالب تدوین معارف اهل بیت (ع) در عرصه فقهی، کلامی و اخلاقی تبیین کند.

* بیشتر بخوانید: حیدری در گفتگو با تسنیم: امام صادق(ع) مردم را از عمق ناصبیت به محبت اهل‌بیت(ع) رساند

به گفته وی، در سال 132 دولت غاصب بنی‌امیه توسط عباسیان سرنگون شد و کشتار وسیعی از بنی‌امیه صورت گرفت و در نتیجه بنی‌عباس که شاخه‌ای از بنی‌هاشم بودند و نَسب‌شان به عبدالله بن عباس پسر عموی پیامبر اکرم (ص) و امیرالمومنین (ع) می‌رسید، قدرت را به دست گرفتند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *